burzyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

burzyć burzę, burzą; burz, burz•cie
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "burzyć"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…w sensie duchowym niż fizycznym, co burzyć i po co burzyć. Zło, przeciwko któremu mógłbym się buntować, objawiło się samo w…

 

…państwa Z. Czy mogło być inaczej? Czy ta namiętność nie burzyła ustalonych zasad postępowania? Czy zaraz trzeba ulegać namiętności? Czy związek…

 

…co by stanowiło niespodzianki dla późniejszych szperaczy, podważało autorytety czy burzyło dotychczasowe ustalenia. Ale wtedy wszyscy nie byliśmy takimi, jakimi jesteśmy…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego