Panna

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Pan•na (osoba urodzona pod znakiem Panny) -nie, -nę; Panien
Pan•na (gwiazdozbiór; znak zodiaku) -nie, -nę
pan•na -nie, -nę; panien (skrót: p.) ,
Grzecz•na Pan•na (wieś w Kujawsko-Pomorskiem) Grzecz•nej Pan•nie, Grzecz•ną Pan•nę; przym.: grzecznopanieński
pan•na cot•ta pan•na cot•ty, pan•na cot•tę, o pan•na cot•cie
Kłos Pan•ny (gwiazda) Kłosa Pan•ny, Kłosie Pan•ny a. Spica
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego