rozeznania wynika, że żywe nieboszczyki po czterdziestce nadają się najwyżej do malowania pisanek. A pięćdziesięciolatkowie to ho! ho! Mogą wynajmować się na wesela jako maskotki i opowiadać nowożeńcom, jak z królem Jagiełłą ganiali Krzyżaków pod Grunwaldem. Kilka lat pracowałem w Szwecji. Do pracy przyszedłem "z ogłoszenia". Warunek był tylko jeden: kompetencje! Można mieć lat trzydzieści, a można sześćdziesiąt cztery, czyli być na rok przed emeryturą, byleby człowiek znał się na rzeczy. W mojej firmie funkcjonował zespół złożony z przedstawicieli trzech pokoleń. Ja byłem średniakiem, a obowiązki szefa pełnił facet, który według polskiego obyczaju powinien już tylko rzeźbić świątki w drzewie. Początkowo