hipostaza

Słownik języka polskiego PWN*

hipostaza
1. filoz. «uprzedmiotowienie»
2. «usamodzielniony atrybut Boga, zbliżony do personifikacji abstrakcyjnych cech bóstwa»
3. «w teologii katolickiej: termin używany na oznaczenie trzech osób boskich jako odrębnych, choć wzajemnie zależnych podmiotów»
4. «nieprzejawianie się cechy uwarunkowanej przez określony gen wskutek tłumiącego działania genu z innej pary»
5. «zatrzymanie lub zwolnienie przepływu krwi w żyłach»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…także uosobienie mądrości uważane za stadium wstępne spekulacji na temat hipostaz, która rozwinęła się w późnym judaizmie (np. u Filona z…

 

…w ósmym rozdziale spotykamy uosobienie Mądrości i plastyczny opis tej hipostazy. Przysłowiowe sentencje, uogólniając trafne spostrzeżenia życiowe, ujęte w formy barwnych…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego