dysjunkcja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dys•junk•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
dysjunkcja
• dysjunkcyjny, dysjunktywny
1. log. «zdanie złożone z dwóch zdań połączonych spójnikiem albo, prawdziwe pod warunkiem, że zachodzi dokładnie jedna z dwóch wskazanych w nich możliwości»
2. «przerwa między obszarami występowania poszczególnych gatunków roślin lub zwierząt»
• dysjunkcyjny, dysjunktywny