veto

Wielki słownik ortograficzny PWN*

veto (sprzeciw) vecie; zob. weto
veto ndm: liberum veto

Słownik języka polskiego PWN*

veto zob. weto.
weto, veto «zgłoszony oficjalnie sprzeciw w jakiejś sprawie»
• wetować
liberum veto [wym. liberum weto] «w dawnej Polsce: zasada umożliwiająca na skutek protestu jednego posła zerwanie sejmu i uchylenie podjętych uchwał»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego