Adela
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... na podwórzu mówiły już
do mnie o Adeli - "twoja przyjaciółka"...
Adela nie odgradzała się ode mnie wprawdzie murem chłodnej
i wzgardliwej... - ... nieruchomo wpatrzona w drzwi
i - czekała.
21.Ostatni ślad
Kiedy Adela starała się przypomnieć sobie znacznie
później pogrzeb macochy matki, to... - ... tak jak inni. Bo sytuacja Adeli była trudna i krępująca.
Adela nie była już wszakże dzieckiem i nie mogła,
tak jak... - ... wyobrażać sobie przed
zaśnięciem wspaniałe i bohaterskie czyny, po których
Adela...
Nagle poczułam niechęć do tych wszystkich łatwych
i usłużnych obrazów...
- ... nocami z tęsknoty za matką, i czeka na
nią jak Adela na Felka?!...
W głowie Adeli zapanował zupełny zamęt.
O przyjaźni... - ... może nie. To nie jest przecież ważne,
takie głupstwa!
Ale Adela potrząsała uparcie głową. Adela wiedziała,
że to jest właśnie bardzo... - ... się? A ty kto będziesz jego?
Siostra? A?!
- Nie - odpowiedziała Adela.
- No, więc co cię to obchodzi? Ktoś starszy cię
wysłał... - ... się makaty z jedwabiu
i złotogłowiu, przetykane klejnotami...
Ale nadaremnie. Adela pozostawała niewzruszona.
I wówczas to właśnie, pewnej nocy, gdy poduszka... - ... inny
kąt podwórza. Ważniejsze i bardziej zadziwiające
było to, że Adela nie mogła się powstrzymać od
przysłuchiwania się im.
Było w... - ... dla mnie łatwe zadanie. Ale za to, gdy pewnego
razu Adela zapytała niecierpliwie: "No i co dalej?"
doznałam wrażenia takiego triumfu... - ... to straszne. To,
czego nigdy chyba nie zapomni Adela. Bo Adela chciała przecież
tylko odepchnąć Felka, chciała go tylko mocno, z... - ... gotowała i szorowała,
a często nawet i prała. I to Adela właśnie musiała
bronić swoich małych.
Dawniej, kiedy Adela była jeszcze... - ... wyjeżdżam.
I odkładając słuchawkę, dodał:
- Janie! Narzędzia!
28. A Adela...
Adela przekonała się, że nie tak to łatwo przestaje
być człowiek... - ... z ludźmi nie można inaczej, która nigdy nie byłaby
zdolna...
Adela chciała to jej jakoś objaśnić, jakoś usprawiedliwić
się przed nią... - ... I wyrwawszy jej sagan z rąk postawił go na ziemi.
Adela spojrzała na niego ze zdziwieniem.
- Przecież muszę wyszorować podłogę! - powiedziała... - ... powtórzył - Karton?...
- Przecież na tę grę!... - szepnęła
z zamierającym sercem Adela.
- A!... Na grę... No, to dobrze - powiedział z roztargnieniem
Felek... - ... w izbie i tyle. - I wyrzuciła
gałęzie do kubła.
Więc Adela nie wiedziała, co się jej stało, że
jej tak żal... - ... że
w całym tym przekształceniu brała jak gdyby czynny udział
Adela, Adela, która przecież - nic, tylko słuchała...
Więc te więzy między... - ... źle. I że w przyszłym
ustroju będą zupełnie inni...
Ale Adela nie mogła się uspokoić.
Więc Felek przyciągnął ją jeszcze bliżej... - ... przeprawiał się omackiem przez szary zmierzch pokoju. Na próżno wetknęła Adela we wszystkie ramiona tych lamp kolorowe świece, nieudolny surogat, blade...
