DŹWIGNIE
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ludzie się patrzą. Ach, jaka ty jesteś... Będę pisał, przyjadę... - dźwignął walizę i pociągnął Helę za sobą. - Chodź już, dziesięć minut...
- ... zanosił się chrzęst ulewy, siepanej wiatrem - Mrowiec na drżących nogach dźwignął się z wyrka.
Macając w ciemności poczłapał w kąt ku... - ... nagle - to dziecko nie jest twoje! Ja zostałam pomszczona!
Adam dźwignął się ponury, ze spuszczoną głową sarknął:
- Czemuż to Marta ma... - ... głucho... Życie w surowiznę ziemi wdeptane ciężko!...
Machnął ręką i dźwignął się z kowadła. Poszedł ku palenisku i miechem poruszał raz...
- ... otwierała niechętnie oczy, słońce dokuczało. - Siadaj.
Podał jej rękę i dźwignął, lgnęła ku niemu ociężała i chłodna.
- Spójrz! - pokazał. - Tam koło... - ... pozwoliły odetchnąć swobodniej całemu Kanaanowi. Za króla Jeroboama II Izrael dźwignął się z upadku i wkroczył w okres wielkiego rozkwitu gospodarczego...
- ... Do głębi wstrząśnięty, widziałem, jak hucząc śmiechem z potężnych piersi, dźwignął się powoli z kucek i zgarbiony jak goryl, z rękoma...
- ... w trawach został ślad jej rozrzuconych nóg.
Zeskoczył z konia, dźwignął ją wpół jak snop. Rzemyk pękł i korkowy kask zapadł... - ... się rzecz, której nikt, ze
mną włącznie, nie oczekiwał.
Dziadek dźwignął się na marach, obrócił.
I półleżąc, wsparty na łokciu, przesłał... - ... szczególnej chwili, po której dokonywanie jakichkolwiek wyborów jest już niemożliwe.
Dźwignął walizę, podszedł do wagonu.
Stawiając nogę na stopniach, obejmując dłonią... - ... i poleciał do przodu na rozstawione ręce. Łkając chwytał oddech. Dźwignął się, wstał, kilka kroków przebiegł zataczając się na boki, potem...
- ... Los? A cóż to właściwie jest, jeśli nie mój zamysł? - dźwignął twarz zarozumiale. - Wiara, bogowie... Nie jestem narzędziem przeznaczenia, ale nim...
- ... go szukać. Zresztą ktoś tu może przyjść w każdej chwili.
Dźwignął ciało żołnierza, wniósł je po drabinie na górę, cisnął na... - ... nadspodziewaną zwinnością myszkował w rowie, natknął się na spory kamień, dźwignął go, skrzywił się. Za ciężki. Szukał dalej. Wreszcie znalazł to...
- ... swej
pierwotnej siły i szybkości.
Awaru objął dziewczynę ramionami i dźwignął
ją z ziemi. Wsparł się o wyszczerbiony biały filar.
Woda... - ... Izabela Dembosz. Pod pachą ściskała koc, w dłoni laptopa. Kiernacki dźwignął się na łokciu, uniósł brwi w niemym pytaniu. Nie odpowiedziała...
- ... mocny, sportowy but o kamień, zaciągnął się dymem.
Tymczasem Janusz dźwignął się powoli. Przyklęknął na kolanie i umazaną w kurzu dłonią... - ... pomogą" - myślała Halina patrząc tępo na szary mur celi.
Gestapowiec dźwignął staruszkę z fotela i podtrzymał, kiedy .
unosząc z lekka spódnicę... - ... Sza, babko, sza... - zawołał chłopiec na łóżku.
Wyszła.
Wtenczas chłopiec dźwignął się na łokciach i przywołał Huberta do siebie.
- Ja paniczowi... - ... przekręcić.
Kiernacki, trochę zdziwiony, patrzył, jak maszeruje w stronę skałki. Dźwignął się, podniósł karabin, pozbierał skarpety i ruszył jej śladem.
Rozdział...
