Namysłów
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... tej osoby i jak ona wygląda?" Wreszcie Władysław - po długich namysłach, zwłokach - zdecydował się na krok stanowczy: zawiadomił rodziców o dacie...
- ... jak to u artystów bywa - zabrakło im wytrwałości. Po długich namysłach i rozmowach z mężem - postanowiliśmy w końcu otworzyć galerię. We...
- ... do ręki, przyjrzała się z bliska. - Piękna kobieta - powiedziała z namysłem.
- Nie pytałaś... Muszę cię na chwilę zostawić. Chyba nie tęsknisz... - ... można było widzieć wszystko jednocześnie i ostatecznie, wtedy - powiedziałem z namysłem, okrążywszy kozetkę i stanąwszy pod rozgrzanym piecem między Marią a...
- ... nazywany był Hunkesni, czyli Powolny, jako że bez pośpiechu, z namysłem przyjmował jedzenie. Jak sam twierdził, Siedzącym Bykiem został nazwany po...
- ... się chmara kelnerów w olśniewających, wykrochmalonych marynarkach. Adwokata, który z namysłem wybierał stół, znali wszyscy. Wreszcie zasiedliśmy. Wina Campilli wybrał z...
- ... kolejne dni marnowane przeze mnie ze śmiertelną powagą i pełnym namysłem to jest właśnie to, o co w życiu chodzi. Tak...
- ... stacyjną, niosąc w ręku czarną teczkę. Szedł leniwie, przystawał, z namysłem spoglądał w lewo i w prawo. Usiadł później na rozdrożu...
- ... była pupilką naszej germanistki.
- To trochę nie tak - rzekł z namysłem. - Wiesz co, ja to przetłumaczę dla ciebie. Nie zmienię żadnej... - ... po prostu sumą tych prawd.
Według kolejnej definicji filozofia jest "namysłem, który pojawia się
wtedy, gdy praktyka staje się samoświadoma". Ta... - ... chwili, gładząc przez sen siano, budziłem się.
Ostrożnie i z namysłem przekonywałem sam siebie, że oprócz mnie i polującej na ptaki... - ... użytkowej. I w rezultacie dało impuls do gromadzenia pudełek z namysłem. I nie trzeba dodawać, że z coraz większym znawstwem. Dziś...
- ... że tutaj nigdy drzwi nie było - rzekła panienka z głębokim namysłem. - Przed kilku laty, kiedy w domu było pełno, mnie na...
- ... usiadłam, wciąż z rozcapierzonymi palcami.
- Nie jestem pewna - powiedziałam z namysłem, przyglądając się jej. - Owszem, możliwe, że coś wiem. Natomiast moim... - ... Ten cholerny discman! Ciężko westchnął.
- Dobrze, mogę spróbować - powiedział z namysłem.
- Bardzo się cieszę, bardzo. - Na twarzy Pawła ukazał się promienny... - ... nie muszą być w gazetach na pierwszej stronie - mówił z namysłem, ciągle wpatrując się w migoty i cienie na roślinnym kożuchu...
- ... to ma do rzeczy?
Nie odpowiedział, przyglądając mi się z namysłem. Widoczne w nim było jakieś rozpaczliwe napięcie. Udało mi się... - ... przyjść. A jednak trwoży mnie zaproszenie w ciemność - mówiła z namysłem, cicho, jakby ją nie obchodziło, czy usłyszy.
Dopiero po chwili... - ... mógł oczekiwać pomocy. Westchnął więc ciężko i jął stękać z namysłem, poruszając bezgłośnie wargami.
- Przed chwilą doskonale pamiętałeś, a teraz zapomniałeś... - ... Młynów. Wisia pochyliła się, jęła skubać więdnący bławatek. Powolutku, z namysłem darła niebieskie płatki na drobne strzępy. Później uniosła głowę i...
