Tacyt
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... poprosił wdzięcznie Adaś. - Historia jest dość długa, a tylko wielki Tacyt umiał opowiadać historię stylem zwartym i nad podziw treściwym.
- Wie... - ... kapłanom podczas wyprawy wojennej, na podobnej zasadzie jak podczas wiecu.
Tacyt się nie mylił. Według tytułu XVII, paragraf 1 Prawa Fryzów... - ... kupcom przez Germanów, na przykład za długi - o czym pisał Tacyt. Echo tego procederu czytelne jest w powieści ťQuo vadisŤ Henryka...
- ... chrześcijaństwo nie mogło akceptować.
2. Prawo i pieśń
"Germanie - pisał Tacyt - sławią w starodawnych pieśniach, które są u nich jedynym pomnikiem...
- ... niż dla nas zegarek z kalendarzykiem. Z przenikliwością godną etnografa Tacyt zauważył również magiczne i mitologiczne tło terminów wiecowych. Germanie wierzą...
- ... barbarzyńców jednak miał on bez wątpienia sens nadprzyrodzony. Trzeźwy skądinąd Tacyt rozumiał to dobrze, a w każdym razie nie przeoczył szczegółów...
- ... niż życia codziennego i struktur lokalnych.
Wygląda na to, że Tacyt nic nie wiedział o wiecach lokalnych, funkcjonujących według takich samych... - ... ostatecznie zapadał poprzez rytuał wiecowej aklamacji. Nie kto inny jak Tacyt szczegółowo opisał ten mechanizm decyzyjny w 11 rozdziale Germanii, a...
- ... byli książę plemienia oraz kapłan. Helmold nie wspomniał wprost, jak Tacyt, że kapłan otwierał zgromadzenie, nakazywał ciszę i strzegł pokoju w...
- ... jednak, że były to repliki zbyt surowe. To prawda, że Tacyt nie miał na myśli centeny ani jakiejkolwiek innej instytucji, gdy...
- ... Rzymianinem, jak wielcy rzymscy moraliści, tacy jak Lukrecjusz, Juwenalis czy Tacyt. Jednakże moralne oburzenie uczyniło z Lukrecjusza ateistę, a z Juwenalisa...
- ... i późniejszych epok.
Już Pliniusz Starszy w "Historii naturalnej" i Tacyt w "Germanii" wspominali, przy okazji opisywania ludów i terenów graniczących... - ... przez Pliniusza Starszego) i niekoniecznie dobrze zrozumianej informacji, na której Tacyt mógł oprzeć własną konstrukcję.
W komunikacji między barbarzyńcami a przedstawicielami... - ... wiedzy, także szczególnej sprawności komunikacyjnej: recytacji, czyli - jak to określił Tacyt - pieśni18.
Koncepcja ta znajduje solidne oparcie w prologu do edyktu... - ... za powierników (se enim ministros deorum, illos conscios putant)42.
Tacyt był rzymskim poganinem, spadkobiercą greckiej tradycji i, jeśli się tak... - ... o specjalnej jurysdykcji kapłanów w rozdziałach 7 i 11 Germanii. Tacyt ujawnia jednak coś więcej: był to mir sakralny. Naruszenie tego...
- ... sobie pochodzenie od któregoś z bogów. W każdym razie również Tacyt był przekonany, że z mitu teogonicznego wyrastały u Germanów mity...
- ... to mir sakralny.
Sens, jaki nadawali temu sami Germanie, rozszyfrował Tacyt w rozdziale 7: "Królów dobierają według szlachectwa urodzenia, a wodzów... - ... mamy do czynienia ze starodawną pieśnią. O takich pieśniach wspominał Tacyt.
Mit wiąże przeistoczenie Winnilów w Longobardów ze zmianą plemiennego kultu... - ... stanowiły ogniwo łączące pogańskie praktyki kultowe z mechanizmem wiecowych decyzji.
*
Tacyt podkreślał, że Germanie w najwyższym stopniu przestrzegali wskazań wyroczni (auspicia...
