czają się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... mgieł dni, barw wokoło jak na lekarstwo, za mokrą szybą czają się mniejsze i większe depresyjki, a jedyny żywy element kolorystyczny to...
- ... drzwi mego ósmego piętra.
Tak, szanow ny! Noszę podejrzane nazwisko.
Czają się wokół mnie mroki, inkuby i sukuby! Słyszę czarne stąpania i... - ... a nie autobusem. Bo Polska to straszny kraj. W supermarketach czają się widzowie, którzy zaglądają do koszyka.
Żeby trafić na okładkę, trzeba... - ... jedźcie już... Zawsze jeżdżą szybko, z wyciem syreny... a teraz czają się. Piszczy... hamują... Co? Halt! - Aha, zaraz..." - Halt!... halt!... - huczało pod...
- ... odległości od twojego auta. Patrz na szykujących się do wyprzedzania - "czają się i atakują", gwałtownie wjeżdżając na pas ruchu.
Citroën C3 - futurystyczne... - ... tego.
- No bo, niestety, jeśli fotoreporterzy "Faktu" czy "Super Expressu" czają się w krzakach, to trudno jest się chronić.
- Co myślisz, kiedy... - ... wszechpotężne, tylko niezwykle zmyślnie zakamuflowane. W zakamarkach centrali Unii Europejskiej czają się straszliwi masoni, ogarnięci żądzą nakarmienia nas zatrutą wołowiną. W sztabach...
- ... zsypanych do zanadrza Heli, czułem jak w każdym z nich czają się po dwa żywe stworzenia.
I zachciało mi się wyjąć te... - ... wpadli Niemcy. Dwóch piło mleko, reszta musiała się ukryć. Chyba czają się w domu. W pewnej chwili Surma poprosił Martę, aby przygotowała...
- ... z sobą wszystko, wszystko" (P 18). W zakamarkach Gombrowiczowskiego dzieła czają się zawsze demony.
"Ja bardzo boję się diabła - pisał Gombrowicz. - Dziwne... - ... dobrze te opowieści o duchach przodków i różnych stworach, które czają się w zaroślach. Nagle usłyszał dziwne, nie znane mu dotąd dźwięki...
- ... broni, a do tego nieruchawy jak chrząszcz, mogłem jedynie patrzeć, czając się tchórzliwie wśród zieleni.
Żołnierze, coraz bardziej zagniewani, natarli gwałtowniej i... - ... niewielka, ciemno ubrana postać sunęła ostrożnie od drzewa do drzewa, czając się i nasłuchując.
"Kto to znów taki, kto to?" - niepokoił się... - ... Zygmunt dyszał ciężko. Widzieli obaj, jak teraz, wzdłuż przeciwległego muru, czając się ostrożnie, szło kilku esesmanów zaglądając i świecąc w okna piwniczne...
- ... powietrze. Podsunął się jeszcze bliżej i szarpnąwszy je mocno, chwycił czającą się za nimi skuloną sylwetkę w habicie. Postawił mnicha przed sobą...
- ... przesadną śmiałością w głosie-jak gdyby chciał spłoszyć niedorzeczną poufałość czającą się w pyzatej twarzy barona - zapytał go o czarną kawę.
- O... - ... Emanuela Swedenborga, uczonego, który wcześniej niż ktokolwiek przewidział klęskę człowieka czającą się w newtonowskim modelu wszechświata. Kiedy, dzięki memu krewnemu, stałem się...
- ... i pociągnęła po prostu za sobą, przez przejrzyste fiolety zmierzchu, czające się w powietrzu. Poszły razem, bez słowa, w stronę białego domku...
- ... demokratycznym i czuciem uniwersalnym" (D II 100). Cierpienie i zło, czające się na zewnątrz człowieka, odzywają się także nieuchronnie w nim samym...
