Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
dławić się
Znaleziono 40 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... w hałasie, wilgotnym upale, zlewane potokami monsunowych deszczów, to znów dławiące się w obłokach kurzu, zawsze wśród odpadków, śmieci i robactwa.
    Bombaj...
  • ... i spazmatycznie wyjący Fripp.
    Dziewka umilkła pierwsza, kończąc wrzask nieludzkim,
    dławiącym się skrzekiem. Fripp po prostu ucichł.
    - Mamo... - powiedział nagle, całkiem wyraźnie...
  • ... atencją podsuwał półmisek, od lewej. W pewnej chwili Irenka poczęła dławić się ością. Marta zerwała się, ale powstrzymała ją uwaga Borowskiego, że...
  • ... pływakowa gaźnika jest pełna. Po krótkim czasie jednak silnik zaczyna dławić się i źle przyspieszać - paliwo zgromadzone w komorze już się wypaliło...
  • ... chciałam wyjechać. Nawet śmierć wydawała mi się lepsza od powolnego dławienia się własnym oddechem. Wyczerpana walką, jaką toczyła we mnie nadzieja ze...
  • ... dużym otwarciu przepustnicy póki nie wystąpią wyraźne objawy braku paliwa (dławienie się silnika), Zatrzymać się - wyłączając zapłon przy dużych obrotach silnika - i...
  • ... są szkice. You. Machen. Arbeiten.
    Cudzoziemiec odpowiedział hurgotem, połączonym z
    dławieniem się, zgrzytem i czkawką. Ton dźwięków był pełen aprobaty.
    - Podoba mu...
  • ... pod bandażem śmierci
    chociaż to było tak widoczne
    że kelnerzy
    dławili się ze śmiechu

    Urodzeni po pierwszej wojnie
    nie podawali mi ręki...
  • ... mój samolot
    piorun pomylił mnie
    z kimś winnym
    inni umierali
    dławili się odłamkiem Europy
    okruchem łzy
    my stawialiśmy stopy
    w miękkiej szmaragdowej...
  • ... zrozumieć. Nie troszcząc się o ciszę wyrwali talerze. Dosłownie łykali, dławili się kawałkami chleba, spieszyli. Za moment waza była próżna. Szturchnięcie pistoletem...
  • ... i zachodni kompleks niższości pisząc m.in.: .
    Mężowie stanu, którzy
    dławili się w poszukiwaniu najbardziej wywazelinowanej formuły dla uczczenia świetlanej pamięci Mao...
  • ... dowiedzieli. Człowiek kwilił tylko, dygotał, wciągał głowę w ramiona i dławił się zdzieranymi z gnatów ochłapami. Pies warczał i odsłaniał zęby aż...
  • ... pod maszt niby
    mokry gałgan rzucony przez praczkę.
    - Trzymaaać! - Petesuchos
    dławił się własnym krzykiem.
    Ludzie kalecząc ręce uczepili się wielkiego śliskiego cielska...
  • ... wypadł z kawiarni na ulicę.
    "Taka podłość! Taka podłość!" myślał.
    Dławił się od wyrzutów sumienia. Wzdłuż prawej ręki biegały mrówki, może dlatego...
  • ... jeszcze dokładnie, gdzie jestem".

    Leżał na wodzie bez drgnienia i
    dławił
    się
    zatrzymanym w płucach oddechem. Ryba przesunęła
    się jak duch i...
  • ... chichotem. Lucjan położył się z powrotem. Przez kilka minut Zygmunt dławił się swym śmiechem.

    ROZDZIAŁ IV
    Tak więc trzech młodych literatów - ludzi...
  • ... niemu i pocałowała go w usta. Nie mógł złapać tchu. Dławił się i tracił przytomność, jak gdyby narzucono mu na twarz maskę...
  • ... do ucha. Rzeczywiście nie mógł dłużej wysiedzieć w dusznym pomieszczeniu. Dławił się wszechobecnym fetorem potu, kiepskiego tytoniu i wilgotnych, grubych tkanin, parujących...
  • ... się nad przypadkiem Jamrożego.
    W lecie roku 2001 prasa aż
    dławiła się od wystrzeliwanych z prędkością kulomiotu słów: "PZU słono przepłacił, kupując...
  • ... kawałku chleba
    z kiełbasą "na przegryzkę" i dużym kieliszku
    wódki.
    Dławiłam się z upokorzenia, gdy dziękowali
    i przepijali do Katarzyny, która kiwała...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego