dźwięczny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Gdy dusza z areny uleci...
I znów śpiewa przodownik chóru dźwięcznym, mocnym głosem:
Ptak każdy gniazdeczko buduje,
Ma żonę i dzieci... - ... ramię. Może by zdjąć? Nie, nie wypada. I Wasia sprężystym, dźwięcznym krokiem przemierza most z wyrazem niewzruszonej powagi na rumianej, pucołowatej...
- ... W drgawkach się kurczą wesoło
A wiatr piosenkę ich niesie
Dźwięcznym refrenem wokoło...
Świt gorzał purpurą i czerwienią. Zapowiadał się piękny... - ... pszczół, opadły kolorowym deszczem.
- Nie jestem koniem - powiedział młody Nilfgaardczyk dźwięcznym, mocnym głosem. - Niestety, udowodnić tego nie mogę. Mogę zrobić coś...
- ... Felka czeka!
- Może... może... - śmiał się Felek
swoim radosnym i dźwięcznym śmiechem, który aż
dzwonił po izbie. - Może i czeka! - I... - ... ją opuściłem...
Róża chrząknęła. Zakaszlała, odetchnęła głęboko, przemówiła najnaturalniejszym swoim, dźwięcznym, rześkim tonem:
- Czegóż tak gadacie o mnie, jakby mnie już... - ... rżnąć!
- I jeszcze raz puści się tu kura czerwonego! - dorzuciła dźwięcznym i wysokim sopranem Iskra. - Ziemię i wodę się zostawi!
Niektórzy... - ... wampir. - Dlaczego jednak wybrałeś właśnie Rivię?
- Ciągnąłem patyki, oznaczone różnymi dźwięcznymi nazwami. Zasugerował mi tę metodę mój wiedźmiński preceptor. Nie od... - ... Köln wtoczył się akurat na peron. Podciągnięto wózki z pocztą, dźwięcznymi uderzeniami sprawdzano koła, ludzie wsiadali bez pośpiechu.
Po drugiej stronie...
