Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
dźwignięcie
Znaleziono 127 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... rękę do góry: "No, panowie, kasa odpisana" - a wtedy wszyscy dźwigną się ociężale, otrząsną się z popiołu i okruszyn i leniwie...
  • ... być także ćwiekiem
    Z krzyża natchnionej wiary...

    Niech młoty metalowe
    Dźwigną swój ciężar dumny,
    Niech spadną na mą głowę
    I wbiją...
  • ... żebyś mnie wtedy nie zaraził tym światem, co to go dźwignąć, może byłoby normalnie.
    Ja: - Nie zestarzałbyś się? On: - Może bym...
  • ... jej zdolności do wytwarzania dóbr. W rezultacie gospodarka nie może dźwignąć ciężaru zdobyczy strajkowych z ostatnich miesięcy. To bezlitosny fakt niezależny...
  • ... miarowo, rozsnuwając wilgotną, ckliwą woń. Polek boi się torsji, chce dźwignąć głowę, ciężką jak kamień i zimną jak kamień.
    Pod łokciami...
  • ... szyn, przytwierdzonych już do podkładów, trzeba było w kilkunastu chłopa dźwignąć, podnieść, wytaszczyć na nasyp i ułożyć pieczołowicie, aby pasował jak...
  • ... czuły - odeprzeć tłumne pospolite armie reguły, i ach, cudne manowce, dźwignąć się, powstać, z-podepta-nych-przez-demony-powstać, z fatalnego...
  • ... pończosznicze tak się pogorszyły, że zużywają się dwakroć szybciej; należy dźwignąć jakość.
    W tłumaczeniach tych jest z pewnością sporo racji (z...
  • ... Chaskiela-stróża, oraz OD-man, który przyszedł im z pomocą. Dźwignąć musieli zesztywniałe zwłoki na wysokość wozu, rozkołysać i cisnąć na...
  • ... skrywanej wściekłości. Naprawdę chcieli zadźgać to płochliwe ścierwo, przygwoździć i dźwignąć drgające ciało na lancy, przerwać bezsensowną pogoń, której już mieli...
  • ... i wierzy
    Cały naród i kraj.
    Stare zburzyć należy,
    Nowe -
    dźwignąć i wznieść,
    Naprzód, naprzód, młodzieży -
    Młodość nową ma treść.

    Lećcie...
  • ... krzyknął władczo, czokidar oparł pałkę o murek i skoczył, by dźwignąć na ramieniu potężny rulon dywanu. Kucharz zniknął już w głębi...
  • ... którego stali, poruszył się od wewnątrz, jakby umarły chciał się dźwignąć, i spośród płonących gałęzi wysunęła się sczerniała ręka, dłoń otwarta...
  • ... tylko wysiłek najszerszych mas ludowych, tylko wysiłek całego narodu może dźwignąć kraj do nowego, twórczego życia.
    Każdy uczciwy Polak musi wziąć...
  • ... się panowania burżuazji, oddaliła się perspektywa rewolucji, partia zdolna jest dźwignąć masy robotnicze do walki, głównie na gruncie konkretnych żądań.
    Autorami...
  • ... Rabatek, Mentorów z rozporkiem
    Wiecznie rozkitwaszonym przez narad bezsensy,
    Jak
    dźwignąć ludu poziom blokowym wieczorkiem.
    A tu Ofelia płaczu rozpuszczała loki...
  • ... zniknęły za blankami - wszyscy trzej niemal równocześnie pochylili się, by dźwignąć w górę coś ciężkiego i dużego.
    Człowieka.
    Cóż lepszego ofiarować...
  • ... 150; to uwierzyć w swój los. Uwierzyć w Boga, to dźwignąć się na nogi, podnieść spuszczoną głowę, wznieść opadłe ręce –...
  • ... Usiedli na pniu, który sunął poziomo do wody, by potem dźwignąć się w górę ciężką, opitą koroną.
    - Chałupkę na wzgórku widzicie...
  • ... w stolicy dużo. Maleje zainteresowanie firm. A miasto musi jakoś dźwignąć się z trudnej sytuacji finansowej - tłumaczy wiceprezydent Warszawy Wojciech Kozak...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego