dźwignięcie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... szczególnej chwili, po której dokonywanie jakichkolwiek wyborów jest już niemożliwe.
Dźwignął walizę, podszedł do wagonu.
Stawiając nogę na stopniach, obejmując dłonią... - ... radca wolałby nie oglądać jego podnoszenia się z udeptanej ziemi. Dźwignął się wreszcie, radca zobaczył go nagle na tle księżycowej tarczy...
- ... 1909 spadła nań katastrofa, z której się już nigdy nie dźwignął. W tym właśnie roku uciekł z Polski na zachód niejaki...
- ... w trawach został ślad jej rozrzuconych nóg.
Zeskoczył z konia, dźwignął ją wpół jak snop. Rzemyk pękł i korkowy kask zapadł...
- ... rozpaczy, jakim jęknęli wszyscy gracze drużyny nieprzyjacielskiej, spowodował, że Stacho dźwignął zwieszoną nad brukiem głowę i nie przestając ciągnąć, obserwował z...
- ... Przez chwilę nie był pewien, czy zdołają
unieść ciężar ciała. Dźwignął się
podpierając rękami. Nie czuł żadnego osłabienia,
uczynił krok. Wszystko... - ... zupełności wystarczyło do wyrażenia niemej prośby.
- Moje kontakty z wojskiem - dźwignął się niespiesznie - nabrały ostatnio jednostronnego charakteru. Nie jest pani zatroskaną... - ... też ograniczy swobodę - rzucił niby od niechcenia.
- Informacja pierwszorzędnej wagi - dźwignął się ambasador. - I wy mi dopiero teraz o tym mówicie... - ... mocny, sportowy but o kamień, zaciągnął się dymem.
Tymczasem Janusz dźwignął się powoli. Przyklęknął na kolanie i umazaną w kurzu dłonią... - ... co najpiękniejszą
bywa tuż przed przemianą, która ma ją zgasić. Dźwignął nawet zżółkłą drżącą
dłoń i pogładził ciemne warkocze szczebiotki. Ośmielony... - ... go szukać. Zresztą ktoś tu może przyjść w każdej chwili.
Dźwignął ciało żołnierza, wniósł je po drabinie na górę, cisnął na... - ... członkiem dużego zespołu. Nie ma znaczenia, czego oczekuję.
- Wiesz co? - Dźwignął się, stanął obok tapczanu. - Jak zadzwonią, powiedz, że po długiej... - ... wójtowie swych wsi - asystowali czynnościom komisji.
Z tego właśnie grona dźwignął się, ostro odstawiając stołek, pan Czartkowski.
~ Otóż, co najważniejsze! - zwrócił... - ... nie dając mu
spocząć. Dominikanin milczał zadumany. Tymczasem chory niepostrzeżenie dźwignął
się na nogi, a podszedłszy kilka kroków, gdzie stał Casus... - ... Widać naszło dość widzów i pora była na występ. Kriszan dźwignął się niechętnie, żona podawała mu kurtkę, objąwszy zasunęła zamek błyskawiczny...
- ... język. Nie mógł nim poruszyć, zupełnie jakby był kawałkiem drewna. Dźwignął się wreszcie i poszedł do kuchni w poszukiwaniu czegoś do...
- ... Do głębi wstrząśnięty, widziałem, jak hucząc śmiechem z potężnych piersi, dźwignął się powoli z kucek i zgarbiony jak goryl, z rękoma...
- ... ciebie, przeklętego, pójdziesz badziać się na ulicę, zobaczysz, niewdzięczny. Polek dźwignął się, usiadł na pościeli, próbując zebrać myśli.
- Boże ty, mój... - ... swej
pierwotnej siły i szybkości.
Awaru objął dziewczynę ramionami i dźwignął
ją z ziemi. Wsparł się o wyszczerbiony biały filar.
Woda... - ... nadspodziewaną zwinnością myszkował w rowie, natknął się na spory kamień, dźwignął go, skrzywił się. Za ciężki. Szukał dalej. Wreszcie znalazł to...
