głucho
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Krzyży, gruchnął krótki urwany łoskot... -I wnet drugi i trzeci... Głucho wdarły się złowrogie brzmienia w czeluść uliczną Załamały się spiesznie...
- ... pewne.
ZOFIA
A czy pani go kocha?
Pauza ciężka
MATKA
głucho
Nie wiem. Wiem jedno, że gdyby umarł, nie mogłabym...
LEON... - ... rumieńcem od wschodu do zachodu pyzatej gęby.
-, Tak, ja... - rzekł głucho, ale z większym zdumieniem niż ze skruchą .
- Jak mogłeś?! - krzyknęła... - ... chodzić z pastuchami?
Polek wstał wolno z kopca i rzekł głucho:
- Odejdź, bo jak ci zaraz przypieprzę...
- To szantrapa, zdzira, tylko...
- ... pałacu stały otwarte i mroczne, okiennice na piętrze zamknięte na głucho.
Chłopiec biegł już z powrotem, błyskały jego kolana.
- Nie było... - ... wzdrygał się. Jak czarna wstążka rozwijał się daleki śpiew i głucho pokasływały bębny pod płaskimi uderzeniami wychudłych dłoni. Czyż nie jestem...
- ... z uporem dążącej do jednego nurtu. Jeszcze lat temu kilkanaście głucho było i pokornie. Nie było żadnej alternatywy. Cenzura panowała niepodzielnie...
- ... bo przychodzi pierwszy dzień odwrotu krwi natolskiej.
Na dworze ciemno, głucho, szaleje śnieżyca.
- Tak już późno, czemu mama nie wraca? - mówi... - ... Geralt? Kto to jest Geralt?
- Słyszałaś, Triss?
- Wybacz mi - powiedziała głucho Triss Merigold. - Wybacz, Yennefer.
- O, nie, Triss. Nigdy.
Triss patrzyła... - ... wolno nam.
- Sama wiesz, czym jesteś dla mnie - odezwał się głucho Szczęsny. - Ale jak nie wolno, to nie mamy o czym... - ... nagle uczułam, jak w duszy mej stało się pusto i głucho, jak gdyby za brakło wnętrzności, serca i w ogóle wszystkiego...
- ... Pigalle"). Z ziejącego przerębla ziemi, z otwartej paszczy metra, grzmiąc głucho i rytmicznie, pięła się w górę nieskończona żelazna harmonijka ruchomych...
- ... nim spojrzeniem. Czekali. Dziewczyna jęczała.
Hill, leżąc na ziemi, stękał głucho. Lot zagryzał wargi. Było mu żal obojga,
szczególnie dziewczyny. Przecież... - ... stępione, jak ugór nieruszony ociężałe i senne!... Ciemno tu i głucho powszędy - ciemno i głucho... Życie w surowiznę ziemi wdeptane ciężko...
- ... po nim dwa tory kolejowe, po jednym kursowały pociągi dudniąc głucho, drugi właśnie budowali. Posunęli się już o ponad półtora kilometra...
- ... się na tobie, to wiele?
- Jak to należy rozumieć? - spytał głucho Szczęsny. - Zwyczajnie. Takie mam życzenie, abyś mnie obniósł dookoła. Dookoła... - ... Otworzyć, otworzyć! - wołał pan Gąsowski.
- Nie da się, bo na głucho zabita!... Bez narzędzi nie damy rady... Ależ ciężka! Panowie, zabieramy... - ... źle.
- Powinno się dzisiaj w nocy udusić tego człowieka - rzekł głucho staruszek.
- Kogo? - z niepomiernym zdumieniem zawołał Adaś. Pańskiego brata?
- Ech... - ... zaboli... Podpiszesz "kapitulację"?
- Ja pana chorążego nigdy nie zapomnę - odrzekł głucho Szczęsny - ale "kapitulantem" nie będę...
Rozdział trzynasty
To pan nic... - ... Jest niepełnym szczęściem, a czymże jest niepełne szczęście?
Geralt jęknął głucho, jak zawsze, gdy Jaskra opadała nocna gadatliwość.
- Niepełne szczęście - ciągnął...
