grubiańsko
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Milon był dziś w dobrym humorze. Śmiał się grubiańsko i pokrzykiwał wesoło na swych pomocników. Włochatą łapą klepnął najbliżej...
- ... życia utrzymywała ich w poszanowaniu granic, zmarli na tyfus szydzili grubiańsko z żałobnej czerni i paląc skręty
z gazety, wylegiwali się... - ... spuściła kurtynę lnianej koszuli na harmonijny duet pięknych piersi, zapytałem grubiańsko, bo zazdrość pojawia się natychmiast tam zwłaszcza, gdzie zastępuje uczucie...
- ... najgłupiej pewnych siebie. Usłyszawszy opodal polską mowę, zaczęli ordynarnie i grubiańsko wyśmiewać się z Polaków - Ťnarodu wiecznych niewolnikówť. Kasprowicz poczerwieniał z...
- ... pan przysiąc, że tak było w rzeczywistości?
Mˇ Medyk prawie grubiańsko wyrwał rękę. Spojrzał na Widmara zezującym okiem i rzekł wykrętnie... - ... lepszy trudno. Bardzo jadalny, lekkostrawny, choć przecież zgniły - zaśmiał się grubiańsko.
No i trafił w samo sedno. Zygmunt nie mógł dłużej... - ... jak już mówimy o spożywaniu, a nie o chlaniu, to grubiańsko brzmi
jestem tygryskiem
taakkkkk......koniecznie...w paseczki
ja wole owłosionego...
