mrowia
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... połowy
tłumie, gdy z wieży kościelnej odezwał się dzwon. Jakby mrowie przeszło
po ludziach, a nawet tym w hełmach, wydawało się... - ... omal nie
zaginął w morderczym skrubie. Zaraz też poczuł zimne mrowie wędrujące
mu po plecach na samą myśl o straszliwym losie... - ... taki chojrak, nie zaczynaj, bo się źle skończy.
Wskazali na mrowie ludzi za płotem.
- Kochana pani Chwostek, po co to? Żyliśmy... - ... w boku parowca. Jedna z nich właśnie
przylgnęła do "Aligatora". Mrowie brunatnych, półnagich Arabów zwinnie
zaczęło przeładowywać koszami węgiel na statek...
- ... hipopotamy, ociężałe żółwie wodne, wielkie żaby i hatterie, także nieprzebrane mrowie ryb które przez krótki czas umierania i jeszcze długo później...
- ... czuł ciepło jej uda, o które się wspierał, aż przebiegało mrowie.
- Czy nie masz ochoty, ale tak na chwilę, bodaj na... - ... żarliwszy od męskiego ciepła,
On tylko promień jeden. Tu promieni mrowie
Wysokich warg dotyka, w dolnym zgęszcza mrowie
Kto z wrażliwych... - ... to trwało nie dłużej niż pościg psa za zającem. Ludzkie mrowie spłynęło ku wałowi Gorczem, oblepiło jego podnóże i rozpoczęło wędrówkę...
- ... No i pan Muldgaard mówiący po polsku...
- Azali były osoby mrowie a mrowie? - spytał z uprzejmym, wręcz nieurzędowym zainteresowaniem, przystępując do... - ... ale dźgnięty dwiema parami pięt poszedł w ostry galop. Nadciągające mrowie Nilfgaardczyków stanowiło teraz zagrożenie o wiele większe niż Vissegerd i...
- ... jednakowo nieodgadnionym wyrazem twarzy. Nikt nie odpowiadał.
- Azali były osoby mrowie a mrowie? - powtórzył cierpliwie pan Muldgaard.
- Co to znaczy? - wyrwało... - ... miejskich podawany jest na pierwszych stronach gazet, całe to wielkie mrowie ludzkie w miesiącach suchych obywa się bez wody przez kilkanaście...
- ... przed nim dziw, który go od stóp do głów przejął mrowiem. Tuż przed oczyma jego rozwarła się nagle jedna ściana pagórka...
- ... ros łąka,
Tam, co życie przydarzy. Lecz miła rozłąka
Lilak mrowiem zdumiewa, przecie nie ma kiści,
Tyle dymu w swym czubie... - ... I jeszcze dalsze. Niebawem gąszcz sztandarów wyrósł ponad czarnym ludzkim mrowiem i płynął w górze bezgłośnym blaskiem czerwieni.
Chełmicki cofnął się... - ... rzeczy naprawdę ważnej. Historyczny Marat pisał, owszem, tyle że pod mrowiem jego fraz boski Markiz mógłby się podpisać z punktu. Kto...
- ... i przystanął w oknie. W dole nieprzejrzany plac roił się mrowiem głów. Tłum mitingował. Okolicznościowi mówcy wdrapywali się zwinnie na strome...
- ... przy mnie kołem,
Wszelki duch i wszelki twór,
I niezliczonem mrowiem
Czekali nad wezgłowiem
Co o śmierci im powiem, pod mej... - ... można rozciągnąć na całe nocne niebo i do horyzontu ozdobić mrowiem i dreszczem gwiazd, migotliwych i odległych, oraz tych jasnych, do...
- ... zadziwionym uśmiechem. Sala, zanurzona w półcieniu i szczelnie wypełniona ludzkim mrowiem, z ciężką chmurą dymu zawieszoną ponad stłoczonymi głowami i tylko...
