nachyliwszy się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wieczór eskadra angielska odpłynęła w kierunku Petersburga?...
Pan z bokobrodami nachylił się ku sąsiadowi konfidencjonalnie:
- Mój przyjaciel, sekretarz ministerstwa spraw wewnętrznych, mówił... - ... rękę w kieszeni spodni. Chwilę czegoś tam szukał, po czym nachylił się nad Zygmuntem.
- Nikt nie wyda dobrego spida, jak mawiali starożytni... - ... więcej z obowiązku niż z przekonania.
Ku jego zdumieniu pani nachyliła się pieszczotliwie ku młodemu i zapytała: - No, co sobie wybierasz? Może... - ... prawie uważając go za sprzymierzeńca - źle sypia, serce go dusi - nachyliła się do radcy, położyła obie ręce na podołku, dłońmi do góry...
- ... się na ziemię.
Dłuższą chwilę przypatrywała się świeżej padlinie, potem nachyliła się nad nią i obróciwszy brzuchem do góry, poczęła ciepłe mięso... - ... Zacząłem szybko, drżącymi palcami, niezgrabnie rozpinać jej bluzeczkę, całować piersi. Nachyliła się do mego ucha i szepnęła:
- Powoli, nie spiesz się, mamy... - ... coś trzaśnie. I trzasło.
Bowiem w pewnej chwi1i pani Bove nachyliła się do ucha Dziadzi i powiedziała, rozkosznie grożąc mu paluszkiem:
- Uratowałam... - ... akcentem.
Tenisowa piłka zmieniła się w przejrzałą gruszkę, gdy kelnerka nachyliła się nad elegancko, nieco zbyt elegancko ubranym facetem. W tym nachyleniu... - ... rękawiczkę.
Gdy już była tuż przy nim, podała mu rękę, nachyliła się i pocałowała go w policzek.
- Do widzenia, kuzynku Hubercie - powiedziała... - ... Prosit...
I byłby tak trwał w zamyśleniu, gdyby hostessa nie nachyliła się, żeby mu wyjąć z palców plastik. Spojrzał na nią zdziwiony... - ... za kopnięcie. Przy
mostku, ciągle nie patrząc w jego stronę, nachyliła
się i poślinionym palcem przetarła czerwoną, leniwie
spływającą z kostki strużkę... - ... chodniku. Zofia nie rozumiejąc w pierwszej chwili, co się stało, nachyliła się nad nim. Poczuła silny zapach alkoholu. ŤSpił sięť- pomyślała z...
- ... Tak - rzekła doniośle. - Pojadę do Gerhardta. Pojadę...
I zaraz znowu nachyliła się ku córce.
- O tym właśnie chciałam z tobą mówić, ale... - ... z domu towarowego. Wyższa, rudawa, popatrzyła za nimi, po czym nachyliła się do ucha swej towarzyszki.
Żwir przed plebanią zazgrzytał. Uścisk dłoni... - ... podrzucając warkoczykami, podbiegły do niej, wskazując coś palcem na dziedzińcu. Nachyliła się ku nim. Teraz się wyprostowała i spostrzegła przechodzącego Hansa.
Niezgrabnie... - ... i cofał się w dezaprobacie jak na widok zarazka duru.
Nachyliła się nad swoim kraciastym niemowlęcym kocykiem. Kita z czubka głowy fajtnęła... - ... Miećka ze słowami: "A spać, Mitasku, nie czytać po nocach". Nachyliła się nad nim i oparła ręce na jego ramionach. Lucjan widział...
- ... na ganku wygrzewał się w słońcu czarny kocur; kiedy Ewelina nachyliła się nad nim, spojrzał na nią zielonymi oczami.
- Piękny jesteś! - powiedziała... - ... podejść do niej. Wskutek gwałtownego ruchu strąciłem filiżankę na podłogę. Nachyliłem się, aby ją podnieść. Kiedy się wyprostowałem, w miejscu, gdzie siedział...
- ... nawet naprawdę miał wszystko, nie miałem rzeczy najlepszej na świecie. Nachyliłem się i powiedziałem:
- Jeśli można prosić, to bochenek polskiego chleba. Czarnego...
