Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
obwisło
Znaleziono 82 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... odkryte w muzealnej szafie na strychu, gdzie pająki o brzuchach obwisłych, gdzie admirały o czarnych skrzydłach w czerwone smugi wyschnięte w...
  • ... na pewno nie pomogą ci schudnąć, ani zlikwidować cellulitu czy obwisłych ramion, pomogą jedynie poprawić wygląd skóry i zahamować postępujący problem...
  • ... Świętego
    Tego jeszcze w Watykanie nie widzieli! Trójka małolatów w
    obwisłych gaciach i luźnych koszulkach zademonstrowała najdziksze wywijasy przed obliczem... Ojca...
  • ... opasły jegomość, sprawdzając przy świetle latarni zawartość pękatego portfelu. Na obwisłych policzkach dogasają jeszcze rumieńce doświadczonej przed kilku minutami rozkoszy. Na...
  • ... Adjani, jedynych aktorek wytrzymujących wymagania stylistyki Żuławskiego. Licealistka o nieco obwisłych kształtach, której talentu aktorskiego nie przydała nawet kapłanka Voodoo. Dzielny...
  • ... wysunął się spoza grupki kobiet. Podniósł oczy w czerwonej obwódce obwisłych powiek.
    - Spartaku, sześćdziesiąt lat zginałem grzbiet na polach patrycjusza, aż...
  • ... na pewno nie pomogą ci schudnąć, ani zlikwidować cellulitu czy obwisłych ramion, pomogą jedynie poprawić wygląd skóry i zahamować postępujący problem...
  • ... do budy z przeciwka, o twarzy obleśnej, zadowolonej i piersiach obwisłych - bajtałacha jakaś, mówiąc po rzekucku. Wstrętny jak para w bramie...
  • ... pod Beldonem za kolejowym nasypem. Januszek był w jakichś naciągniętych obwisłych majtkach z poluzowaną gumką. Wciąż opadały - trzymały się na wystających...
  • ... profesora?
    Umilkła w połowie zawiłego zdania i jej kwadratowa, o
    obwisłych policzkach twarz przyoblekła się urazą.
    - Proszę! - wskazała drzwi w głębi...
  • ... mu się na ramię bolesnym
    nieco ruchem. Lecz na wydatnych,
    obwisłych wargach był spokojny uśmiech. Ludzie
    wstali także i zapadła cisza...
  • ... szajby.
    - No i co? - rzucił bejsbolówka do koleżki z wyjątkowo
    obwisłym krokiem.
    - Co?
    - Kupiłeś?
    - No.
    - Jaką, Ericssona?
    - No.
    - I co, fajna...
  • ... mechanizmu świata. Nieznany świat rzeczy niezasłużonych: wąski, wygodny tapczan pod obwisłym baldachimem sufitu, rano i wieczór - menażka ciepłej zupy, omaszczonej kromką...
  • ... zgarnął klapy pod szyją i
    drugą ręką podtrzymywał je pod
    obwisłym podbródkiem, wgniatając
    jednocześnie w ten podbródek wielką brązową muchę w...
  • ... rzec można - uśmiechem,
    macha owłosionym jak szczotka ogonem, na pół
    obwisłym,
    z zasady nie noszonym wysoko.
    - Tak lubisz? - pyta setny raz...
  • ... chlipał dalej, głośno pociągał nosem, przecierał oczy pięściami. Z mokrymi, obwisłymi policzkami, zaczerwienionymi oczami i trzęsącym się podbródkiem przypominał starą kobietę...
  • ... był gotów
    do wyruszenia na wyspę, oczy starca niewidoczne pod
    obwisłymi
    powiekami, policzki popielate ze starości i pozbawione zębów
    usta, z...
  • ... się szeroko i przytaknął kiwnięciem głowy, dumnie i majestatycznie trzęsąc obwisłymi policzkami.
    - A jak - zaciekawił się ten z bródką - zakłady stoją...
  • ... dlaczego, strasznie jej potrzebowałam, dziwnie jakoś, tęskni- łam za tymi obwisłymi, tłustymi cyckami. Wolniutko, tak nieporadnie, podeszłam do niej, stanęłam na...
  • ... ostre końce ku górze. U stóp leżała wychudzona suka z obwisłymi sutkami. Na jej grzbiet chłopiec próbował dopasować człony pancerza zjeżonego...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego