od niechcenia
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... naszym życiu nagle, spadają na naszą orbitę jak meteory, grzebią od niechcenia w przedziwnym dziecięcym mechanizmie i równie szybko, też jakby od...
- ... drgnął. Potem kiedy w przerwie zapalono światła, rzuciłam jak gdyby od niechcenia:
- Widziałeś tę panią? To na pewno jakaś pływaczka... ma jedno... - ... może zjesz wędlinki, masz tu, zjedz, patrzyła jak opieszale i od niechcenia żuje podany mu przed nos plasterek wędliny, dobry pies, dobrym...
- ... wylezie - Wracając do kuchni zerknęła w stronę baszty i powiedziała od niechcenia: - Mówią, że robotnicy uciekli z baraku i nie będą rozbierać...
- ... sfotografować elementy ugrupowania bojowego przeciwlotniczych rakiet przeciwnika.
Jeszcze raz sprawdził od niechcenia leżącą przed nim na stoliku, oprawioną w przezroczystą folię, mapę... - ... go potężnie w nerki, padającego kopnął w ucho, zdawałoby się, od niechcenia. Ale kopnięty zwinął się jak robak i już nie wstał...
- ... z księdzem-konspiratorem, od którego otrzymuje patriotyczne pokrzepienie - ale głównie od niechcenia, siłą swego sprytu robi w dudków legalistycznych urzędników i żandarmów...
- ... jego filozofia w tym bajorze teraz tonie - mówił wolno, jakby
od niechcenia.
Policjant słuchał go, garbiąc się nad stołem i mrugając oczami... - ... auta na parkingu. Tymczasem najlepsza z żon wydymała usta, rzuciwszy od niechcenia do pani Kasi:
- No widzi pani, że to te same... - ... jej mężowi.
- Dobrze - zgodził się bez wahania, po czym dodał od niechcenia: - Może pójdziemy do Agnieszki? Trochę to będzie kosztowało, ale odbędzie... - ... Zostawiła pełną tacę.
"Za tę jedną rurkę płacę!"
Wstała, wyszła, od niechcenia
Powiedziała "do widzenia"
I mignęły tylko z bryczki
Purpurowe rękawiczki... - ... chwilę w kuchni, a potem spytała bardzo obojętnie i zupełnie od niechcenia:
- On ciągle chory?
- Chory, dziecko, słaby, oczy u niego wielkie... - ... ją pochłoniętą problemami koloru, światła. Każda plama barwna, lekko i od niechcenia jakby położona stanowi fragment malarskiego przeżycia. Z tych prac bije...
- ... Wiek nie odgrywa tu specjalnie ważnej roli. Wystarczy, aby rzucić od niechcenia: "Pani stała się potrzebną mej duszy", aby natychmiast przyszedł odzew...
- ... wśród mas robotniczych...
- Mirbeau czeka na te wiadomości - rzekła jakby od niechcenia. - Lud francuski chce przyjść nam z pomocą... Mirbeau właśnie pisał... - ... uspokoił się. Wyraz twarzy miała zupełnie obojętny, prawie kamienny. Zapytał od niechcenia:
- Czy przypominasz sobie tego majora, jak on się nazywał, Andrzej... - ... czekał ten kawiarniany stolik, przy którym można było usiąść, rzucić od niechcenia dowcipną uwagę i usłyszeć - nareszcie - śmiech. Śmiech ludzi mówiących tym...
- ... ta odmawia, organy grają bądź co, rozglądasz się, ludzie ziewają, od niechcenia recytują i śpiewają. „Co ja tu robię?” To...
- ... potem cisza. Po chwili Marcie wydało się, że struny dźwięczą, od niechcenia trącane smyczkiem. Wyskoczyła z łóżka, na palcach podążyła omackiem przed...
- ... stole, układał kółko
z rozsypanych okruszynek chleba i mówił jakby od niechcenia.
- Być może. Ale to nam właściwie nic nie objaśnia, bo...
