opanować się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... bezradnego smutku, jaki przenikał ją był wówczas poprzez rozdzierający szloch.
Opanowała się i szybko wyszła z pokoju. Już na schodach dobiegły ją... - ... voudrai posmatrit madame la comtesse.
Stłumiły chętkę do śmiechu. Marta opanowała się, myśląc o sobie "histeryczka". Z dołu przygłuszony odległością kujawiak. I... - ... bo mały figiel, a w ogóle nie miałaby dziecka...
Wypiła, opanowała się i już mówi w swój zwykły sposób.
- Ale ty przecież... - ... porozumiewawczo.
Teraz Henrysia usiadła na ziemi i całą siłą woli opanowała się. Jeszcze raz od początku przemyślała wszystko.
Odszedł o wschodzie, to...
- ... Samochód?
- Nie, nie. Bagażnik.
Poczuła, że narasta w niej złość. Opanowała się jednak i odpowiedziała zupełnie spokojnie:
- Nie wiem. Jeszcze nic na... - ... powiedział z nieopisanie złośliwą uprzejmością i przysunął stół na powrót. Opanowałam się, ujęłam widelec i w tym momencie stół znów odjechał.
Zabawa... - ... myśl o wściekłej szarży na tajemniczą zasadzkę w Palmirach, ale opanowałam się. Pomyślałam sobie, że może lepiej nie przesadzać z tą obłąkańczą...
- ... te charakterystyczne włosy. Szczególnie z tyłu głowy przypominały karakułowe futro.
Opanowałem się. A może miał na twarzy charakteryzację? Jak na tegoroczną deszczową... - ... spytała lodowatym głosem.
- I jak tu nie wierzyć w przeznaczenie - opanowałem się i przybrałem minę zadowolonego z siebie podrywacza.
- Jak pan się... - ... ogrodach, błąkając się wśród ruin i zabytków, spędziłem szereg godzin. Opanowałem się na koniec. Podczas kolacji w "Wandzie" brałem udział w ogólnej...
- ... Chciałem nawet pochwalić się ukochanym florenckim nożem, ale na szczęście opanowałem się w sam czas.
Na sali rozległy się nieśmiałe oklaski.
VII... - ... szybko: oczy zaszły jej łzami i trzeba było to ukryć. Opanowawszy
się wstała i podeszła do okna. Na jej twarzy błąkał się... - ... twojej propozycji nie ma niczego, co by mnie odstręczało.
CKM: Opanuj się pan. Ja mam żonę i dzieci.
de Sade: Żenią się... - ... nie dzwonię, zajebię chuja... - Kurtz stracił nagle panowanie nad sobą.
- Opanuj się... Ona z tego wyjdzie... - uspokajał go Piki. - Wyślemy ją do... - ... przemogła. - W ogóle? Nigdy? Przecież...
- Jaskier - Geralt uniósł lekko brwi. - Opanuj się. I zastanów. W milczeniu.
- Przepraszam - burknął poeta.
- Nie przepraszaj - rzekł... - ... pączków.
Następnym razem, gdy będziesz wcinać jedną czekoladkę za drugą, opanuj się i poszukaj w myślach przyczyny takiego obżarstwa lub sięgnij po... - ... w błocie. Przed taką alternatywą stawia nas Kudłaty. Nie, Kudłaty, opanuj się. Czy w tym mieście nie ma już przyjemniejszych rozrywek w...
- ... samo. Mało tego - wiedział, że sytuacja zaraz się powtórzy. "Głupku, opanuj się, przecież jesteś sam!" - wrzeszczał. Partner nie miał postaci, nie widział...
- ... że nawet jak gdzieś tam bym ty rozmawiasz z ludźmi, opanuj się. Ale to wiem, że to jest w tym momencie kwestia...
- ... nikogo.
- Nie puszczę cię samej! Nie pojedziesz i już!
- Mamo, opanuj się! Zrozum wreszcie, że jestem dorosła. Nie możesz całe życie prowadzić...
