opanować się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Mechanizm operacyjny pracować zaczął arytmicznie niczym rozklekotany motor. Chirurg Tamten opanował się w oka mgnieniu, był znowu spokojny i trzeźwy, lecz było...
- ... jego twarz bardzo blisko: wytrzeszczone oczy i latającą grdykę. Gestapowiec opanował się jednak.
- Nie chce pan mówić - wycedził. Akcentował słowo "pan". - Myśmy... - ... mną w sypialni?
Sophie nawet na niego nie spojrzała. Mock opanował się i chrząknął, wiedząc, że w ten sposób przywróci swojemu głosowi... - ... ani on, ani ja. Telefon dzwonił jak wściekły i Diabeł opanował się pierwszy.
- Wariatka - powiedział, wzruszając ramionami. Odwrócił się i podniósł słuchawkę...
- ... mu się z lęku przed
wypowiedzeniem słów, które miały paść. Opanował się jednak. odetchnął głęboko
i zdecydowany już na wszystko, powiedział twardo... - ... i pomyślał, że jego serce utkane jest z pajęczyny żalu... Opanował się i po raz pierwszy uczynił ten niezwykły krok w mistyczny...
- ... Dyzma otarł pot z czoła. "Dzięki Bogu! Tylko teraz śmiało..."
Opanował się szybko i zaczął się orientować w sytuacji. Zauważył, że dokoła... - ... nie robią wrażenia. Przez moment zdawało się, że Jerzy wybuchnie. Opanował
się jednak i z powrotem wyciągnął na trawie. - Czego ty właściwie... - ... twarz miał złą i rozbawioną jednocześnie. Lecz koło swego domu opanował się zupełnie i wszedł na ganek pewnym, twardym krokiem.
Żonę zastał... - ... na lekko zdziwione, a teraz były kompletnie okrągłe ze zdumienia. Opanował się jednak szybko i, właściwie odczytując sens jej spojrzenia zaproponował elegancko...
- ... Senacie i osobiście stanąć oko w oko z oskarżycielami. Ale opanował się, choć nie ulega wątpliwości, że przeżywał proces w wielkim napięciu...
- ... jest w Kordylierach.
- Gdzie?!
Jego zaskoczenie trwało tylko ułamek sekundy. Opanował się błyskawicznie i spojrzał na mnie ze zwyczajnym, żywym zaciekawieniem. Nic... - ... Kaliasie, dzisiaj tak źle deklamujesz? No, wyraźniej i głośniej!
Kalias opanował się wysiłkiem woli. Piękne strofy homerowskie popłynęły spokojnie jak bieg szerokiej... - ... z lebiody...
Patrzę na nią przerażony, zmieszany.
- Przepraszam... - bąkam.
Pani opanowała się.
- To ja przepraszam. Nie powinnam tego mówić.
Przestaję w nieskończoność... - ... nie nada, ułybajsia, dieuszka, ty gierojnia.
Hania z widocznym trudem opanowała się, by nie zrzucić ręki pocieszycielki. Nikt nie dał jej prawa... - ... chwili pobłogosławił'' pomyślał z niebywałą u niego bogobojnością. Lecz pierwsza opanowała się Rebeka.
- Trzeba się śpieszyć, trzeba się śpieszyć - paplała i jak... - ... skromne progi.
Poczuła, że coś odrzuca ją od tego człowieka, opanowała się jednak i wypytawszy dokładnie, które zajmują mieszkanie, obiecała wpaść po... - ... Stroskana kobieta powoli dochodziła do siebie, kilka razy jeszcze zaszlochała, opanowała się, otarła twarz i powiedziała cicho:
- Bardzo pana przepraszam, ale nie... - ... jest tylko dyżurny lekarz? zawołała siostra i klasnęła w dłonie.
Opanowała się jednak i sapiąc, i pojękując, z ogarkiem w ręku pobiegła... - ... się stało.
Tu znów nieopanowany szloch wstrząsnął staruszką, ale szybko opanowała się:
- Ależ ze mnie gospodarz, jak ja traktuję swego gościa, proszę...
