paskudnie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... strasznie, teraz też boli, może nie tak, ale paskudnie boli, paskudnie...
- Żebujka to koleś z jednej załogi, z Jagiellońskiej. Pięćdziesiąt lat... - ... pod pachą - pęknięty, a prawa nogawka spodni - rozdarta, i to paskudnie: na samym przodzie, pośrodku, zwisał trójkątny strzęp, odsłaniając kolano.
"Jak... - ... którym macocha w Witoldem wjeżdżali w swoje pożycie. Czułem się paskudnie osamotniony. Zjawił się "intruz", który swoją obecnością w naszym życiu...
- ... strzałą Leśniczych - strzały Leśniczych miały groty zębate jak harpuny i paskudnie kaleczyły.
Musieli tedy porzucić pierwotny plan, zakładający objazd przypuszczańskich wsi...
- ... sobie radio do ucha i odstawia jakiś szamański taniec. Wygląda paskudnie - nogi unurzane we krwi, ciało utytłane błotem, a wszystko pokryte...
- ... niczemu nie winien.
- Ostrzegałem, że będzie ciężko - powiedział porucznik Świątek, paskudnie zafrasowany. - I niestety sprawdziło się. Ot, bieda. Zachodzę w głowę... - ... nie była miłością namiętną. A Wilhelm, cóż, rozchorował się jeszcze paskudniej i całą namiętność skierować musiał na karcięta w klubie na...
- ... posłużyć się ulubionym wyrażeniem i środkiem ekspresji tego twórcy) znacznie paskudniej. Ale rzecz nie w indywidualnych zestawieniach win i porównaniach odorów...
- ... ludzi upowszechnił się termin "havekarzy", a słowo kojarzyło się jeszcze paskudniej. Bo też i paskudni byli to ludzie. Okrutni i bezwzględni...
