Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
po cóż
Znaleziono 110 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... się nawet nie poci!
    - Mówiłem, że to świr - mruknął Khann. -
    Po cóż go pan ściągnął? Rada zje pana żywcem. On nie dość...
  • ... Plemię odejdzie i nie wróci; nie zabierze cmentarza ze sobą. Po cóż wzmacniać dni minione, niech nie rosną w siłę naszym kosztem...
  • ... wystarczyło, aby Widmar odrodził się przynajmniej chwilowo. "Rebeko - myślał mąż - po cóż mnie tak męczysz?"

    Uczuł ciężar swych lat i przepaść leżącą...
  • ... kontent!- zapalała się, głos wrzał z oburzenia. - Triumfuje kochający tatusieczek! Po cóż córce być artystką, wysoko stać ponad ludźmi, ponad światem, kiedy...
  • ... pani może mówić głośno o tym! Jest to sprawa delikatna. Po cóż pani w ogóle wstała i. stawia mnie w przykrym położeniu...
  • ... pańską żonę, jak mogłem.
    - Ależ to chwilowo! - mówiłem. - No, no...
    po cóż się tak denerwować!...- Sąsiadka jej już spała. Zapytałem jeszcze pańską...
  • ... w którym był szalik.
    - Przecież sam o tym wiesz - odpowiedziała
    po cóż się pytasz?...
    Chwycił jej dłoń obiema rękami i przycisnął do...
  • ... Niepotrzebnej ludziom miłości.

    W uporczywej serc anatemie
    Czuwa śmierci niedoskonałość -
    Po cóż kochać tę czarną ziemię,
    W której kości spoczęła białość?

    Od...
  • ... życia.
    Byłem pewny, że mówił nie do mnie, bo i
    po cóż by miał do mnie mówić?
    Wiedział przecież, że i tak...
  • ... oboje bezradni. Kiedy szyby zgasły, Róża ocknęła się pierwsza.
    - Ach,
    po cóż my w takie rozmowy okropne wdaliśmy się? I tak nic...
  • ... unikałem jej jak zarazy. No, i unikam do tej pory. Po cóż więc mam dzwonić. Nie rób głupiej i zrozpaczonej miny, bo...
  • ... podejrzewał malarza i jego wspólników. Ale, do stu tysięcy korniszonów, po cóż oni taskali tutaj cement?"
    Na odpowiedź nie musiał długo czekać...
  • ... Zamiast roześmiać się i uśmiechnąć, zamiast pogłaskać go po głowie: .,Po cóż mnie nabierasz, mój mały!"

    siedziała nieruchomo i z widocznym natężeniem...
  • ... zgodzie żyć by rad,
    a on nam znowu zachachmęcił!

    Ach,
    po cóż robić taki wrzask i szum,
    jak byśmy byli zagrożeni?
    A...
  • ... ciepłą wełnianą chustką. Otrzymawszy pieniądze wsunęła je natychmiast za stanik.
    -
    Po cóż się Rozalia tak ciepło ubrała? - zdziwiła się pani Alicja. - Przecież...
  • ... miałem.
    - He, he. Bajerować to ty umiesz, jak widzę...
    - A
    po cóż miałbym to robić?
    Szczerze ze mną gadasz, to i szczerze...
  • ... przy szałasie. Widocznie Aratos suszył te zioła na wypadek choroby, po cóż inaczej byłyby mu potrzebne.
    Takiej uczty nie miał od dawna...
  • ... się.
    - Nie wiem - odrzekła głosem opanowanym. - Nie wiem, a zresztą,
    po cóż poruszać te rzeczy teraz, kiedy jest już za późno.
    - Nigdy...
  • ... metalowy przedmiot upadł na podłogę, ktoś zaśmiał się:
    - Ależ wiatr!
    Po cóż otwierasz okno?
    Chirurg trzymał ręce złożone na stole i rytmicznie...
  • ... urżniętej szyi sikał na to prześcieradło. Bartoszka się darła, że po
    cóż
    aż tyle, to by musiała poronić. A Bartosz, ty głupia...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego