pobielałe
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... teraz atoli prawdzie oddam hołd, albowiem dziś, gdy mi włos pobielał i przerzedł tęgo, wiem, że prawda to cenne ziarno, łeż...
- ... pewnie. Nie jest tak źle - oddychał z ulgą.
Dokoła świat pobielał niestałą poświatą. Lepianki spały w dole podobne do porzuconych klocków... - ... Kiedy ubiegli kilkanaście kroków, mrocznozielony tunel alejki na wale powodziowym pobielał na ułamek sekundy. Błyskawica omyła białym światłem pnie drzew i...
- ... jego fajki fiuuuu! I aż napęczniała od tego dymu, aż pobielała. Wejść do groty. Krok. Jeszcze jeden... a tu od miasteczka...
- ... podrze ubranie. Najważniejsze, że chciał wejść. Blada zazwyczaj twarz Łapy pobielała jeszcze bardziej.
- Litujesz się?
- No nie...
- On nie wykonał mego... - ... w ciemności, rozsiadłe dookolnie odrętwiałe chałupy i zagrody. W tę pobielałą ciemność ruszył Kazimierz chwiejnym, ociężałym krokiem.
W biurze komisarza obwodowego... - ... można na nich kolorowe muszle oraz wygładzone przez fale i pobielałe na słońcu kawałki drewna. Dzieci robią z nich małe szałasy...
- ... że jakimś niepojętym okamgnieniem przez wszystkie jednocześnie przenika od grozy pobielałe gęby - Z głębi, od ołtarzowych stopni, z ław kolatorskich patrzyły...
- ... w kosmiczną kurzawę -
Moja krew czerwona nie ostygnie już!
KOŚCI
Pobielały nasze kości
W niewesołej głębokości;
Czarna ziemia je wyłania
Dla... - ... palec, oto pierścień,
Złoty pierścień Don Juana...
Wybacz, wybacz, ukochana!"
Pobielały nasze kości
W niewesołej głębokości;
Ciało cierpi i rozpacza,
Kość...
