pociemniały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... drzewami, płynęła Śreniawa.
Drewniak był długi jak barak, z dachem pociemniałym i z lekka omszałym, że starości nieco w ziemię wrośnięty... - ... przed licytacją.
- Tak jest - mówiła dziewczyna ściszonym i z nagła pociemniałym głosem. - U nas jest tak ciężko, że gdyby nie stryjaszek... - ... Spartakus uniósł głowę. Przed nim stał Kalias, blady, z oczyma pociemniałymi i twarzą zastygłą w uporze. Wódz zmarszczył brwi.
- Co to... - ... motocykl.
Jakby przestraszony zuchwalstwem żądania, które śmiał powtórzyć, mrugał powiekami pociemniałymi, błoniastymi jak u ptaków.
- Chyba oszalał - wzruszył ramionami Istvan.
- Tak...
- ... popisać zręcznością, zyskać jej pochwałę, przyjazne trzepnięcie po ramieniu rękawicami, pociemniałymi od końskiej piany i chwycić w oczach błysk podziwu.
Niedzielnego... - ... poczerwienieje bardziej jeszcze, a później w nagłych podmuchach chłodnego wiatru pociemnieje, tylko w oknach zapalą się światła; syrena odgwiżdże fajrant. Zaraz...
- ... są nieznaczne; a ich wyrazem jest przede wszystkim zmiana barwy (pociemnienie lub pojaśnienie drewna). Skład chemiczny oraz fizyczny i mechaniczne właściwości...
- ... płaskimi, ciężkimi kamieniami. Końcową czynnością było opalenie zarostu ogniem i pociemnienie twarzy węglem drzewnym. Wtedy duch wroga był na dobre "zaklejony...
