pociemniały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jednoznacznie.
- Wybacz mi, ale na miłość nie mam...
Jej oczy pociemniały z napięcia, mgliste i rozczarowane, usta stwardniały, grymas wykrzywił nos... - ... osmalony po pożarze, tapety malowane w srebrny wzorek z wałka pociemniały, z okien zszedł lakier. Domowe sprzęty zniknęły. Zamiast nich na...
- ... a to znaczy, że się wyprowadzam ze Starówki.
Oczy jej pociemniały.
- Wyprowadź się. Jeśli chcesz. Jesteś wolny. Ale ja... nie chcę... - ... chcieli wyjechać pod namiot, okazało się, że muszą kupić nowy. Pociemniały rozsypujący się materiał cuchnął stęchlizną i oczywiście do niczego już...
- ... okna. Przez chwilę patrzył na chwiejące się lampy stacyjne, na pociemniały od deszczów betonowy płot "Anzelma", na biały dym lokomotywki, przesuwającej...
- ... Więc tylko spojrzał na nią takim gorącym spojrzeniem, że panience pociemniały oczy i różowa mgiełka zabarwiła jej twarzyczkę. Wielkie to szczęście...
- ... też miałam jasne włosy, kiedy byłam mała, ale potem mi pociemniały. Pewien pan, który odnalazł mnie w Nowym Jorku, powiedział, pani...
- ... przypominał sobie korzeń, który znalazł kiedyś na brzegu. Korzeń był pociemniały od wody, pozbawiony kanciastości, pełen miękkości linii, która była dziełem...
- ... jeździł?
- Został ci na to jeden dzień - odrzekła.
Oczy Andrzeja pociemniały, a może to tylko słońce schowało się za chmury.
- Zawsze... - ... ojciec. Podeszła i spojrzała mu prosto w oczy. Oczy ojca pociemniały. Zupełnie jakby wiedział, skąd Zuzanna wraca.
- Chcesz ze mną porozmawiać... - ... na stole miód, złota krew lata... Fiołkowe oczy panny Wandy pociemniały i zwilgotniały .
"Czemu ta dziewczyna ciągle płacze? - pomyślał profesor. Dziwnym... - ... zbyt hałaśliwie.
Rzuciła mi miażdżące spojrzenie. Jej niebieskie oczy aż pociemniały z gniewu, lecz wzruszyła tylko pogardliwie ramionami:
- Pan sądzi, że... - ... sposób. Ika patrzyła na jesienny las, a jej ciemne oczy pociemniały
jeszcze bardziej. Rudy przymknął powieki i położył swą rękę na... - ... przy stole nie bywa wesoło. Kozicka nieledwie oczu, które jej pociemniały, nie podnosi znad talerza. Pani Rogulska zadaje jedno i to...
- ... przez moment sama się przeraziła cierpienia, które ujrzała w swoich pociemniałych oczach. Machinalnie podniosła ręce i poczęła poprawiać włosy. W całym...
- ... się pomylił, skrzywdził podejrzeniem. Wcześniej to
pojął z tych oczu pociemniałych gniewem i żalem,
nim tamten swoje "nie!" krzyknął.
Odsunął się... - ... Pięknie jaśniały kamienne balustrady, kolumny i gzymsy na tle starych, pociemniałych cegieł. Tłum podziwiał w milczeniu wspaniałe dzieło. Ale nie było...
- ... orzechowych chat góralskich otoczonych niebieskimi dymami, które kładły się na pociemniałych słomianych strzechach".
Znajdujemy tu opisy Nowego Targu, Szaflar i Poronina... - ... Wierzę... Bywają przecież drzwi, przy których aż czarno jest od pociemniałych lękliwie losów. I tak mijali się. Bo przecież któregoś dnia...
- ... gazy, że plamy na suficie prezentowały się wprost okazale. W pociemniałym od sadzy i kurzu rogu nad piecem pyszniła się ogromna...
