poczerwieniały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... nich zasmucony książę i
Jasieńku-Rozkwitały-Pąki-Białych-Róż, ten poczerwieniał i sapał.
Z pulsującą dziurą w czole dźwigał suche ciało... - ... do tanecznych akrobacji przykładał, że aż się spocił i strasznie poczerwieniał. Narobił mi trochę strachu. Na serio zaczęłam się już obawiać...
- ... Sobie możesz pan od jutra wymówić.
Słomkę zatkało z oburzenia. Poczerwieniał i paluszki mu przy piersiach znieruchomiały:
- Co? Coś powiedział? A... - ... Ja was z łupu utrzymuję i żywię!
- Wy? Doprawdy?
Buko poczerwieniał z wściekłości, ale nic nie powiedział. Tassilo de Tresckow chrząknął...
- ... i trafił w samo sedno. Zygmunt nie mógł dłużej zwlekać. Poczerwieniał nagle i zbliżył się do Północnego z wyciągniętą ręką.
- Schowaj... - ... Maniuś machnął mu ręką przed nosem.
- Nie wygłupiaj się.
Mandżaro poczerwieniał. Zacisnął pięści i jeszcze bardziej pochylił głowę
- Może nie chcecie... - ... szybko, starając się nie być wulgarny. Nie bardzo wyszło. Książę poczerwieniał, zaklął brzydko.
- Bezwstydna dziwka! - wrzasnął. - Zimna makrela! Niech sobie znajdzie... - ... w coraz lepszym humorze.
- To są niestosowne uwagi - posądzony aż poczerwieniał ze złości.
- Wie pan, w tej robocie to się o... - ... boisz się gladiatorów?
Furius zadławił się zniewagą jak ością rybią. Poczerwieniał, żyły na szyi nabrzmiały fioletowo, zakaszlał i wyszedł z namiotu... - ... Zobaczysz.
- Ty mi gro-grozisz? A kto kadził sanacji? Pawlicki poczerwieniał:
- Milcz, bydlaku! - Nie kadziłeś?
Pawlicki zerknął niespokojnie w stronę stojącego... - ... i grubiańsko wyśmiewać się z Polaków - Ťnarodu wiecznych niewolnikówť. Kasprowicz poczerwieniał z pasji, brwi zsunęły mu się groźnie, skupił się w...
- ... tak nisko nie upadłem, mości panie, żeby komuś akompaniować!
Drouhard poczerwieniał.
- Wybaczcie, mistrzu - wybełkotał. - Nie takem myślał... Jeno żona... Wybaczcie... Zróbcie... - ... glina nie wyrolował.
- Masz mnie za głupca?
- Tylko trochę.
Kafka poczerwieniał.
- Narażam się dla takiej hołoty i jaka wdzięczność mnie spotyka... - ... pan Jankowiak. - Czy tu mieszka Aurelia Jedwabińska?
Ojciec Aurelii Jedwabińskiej poczerwieniał mocniej i zacisnął usta, po czym rozejrzał się po hallu... - ... kroju furażerki, i krzyknął:
- Czołem, żołnierze!
- Czołem, panie marszałku! Łapa poczerwieniał.
- Wróć! Coście wrzasnęli? Żołnierze byli skonsternowani.
- No, czołem, panie marszałku... - ... widzisz, byłem bardzo bogaty i nie lubiłem ludzi - proboszcz nagle poczerwieniał i otarł czoło chustką. - Za to lubiłem rośliny i zwierzęta...
- ... by to wsiąść.
Tu i ówdzie rozległ się śmieszek. Jegomość poczerwieniał, zmiażdżył przeciwnika wzrokiem i odwróciwszy się do niego plecami, spróbował... - ... przyjaciel czy jako mój podkomendny?
Chehnicki zmieszał się i lekko poczerwieniał: - Nie rozumiem cię...
- Chyba jasne? Bo jeśli chodzi o mnie... - ... kapralem.
Pawłowski opuścił rękę z szklanką, którą podnosił do ust. Poczerwieniał na twarzy, jak gdyby Śniegocki straszną mu cisnął obelgę.
- Z... - ... chciał im dać odczuć dystans pomiędzy sobą i nimi.
Alek poczerwieniał. Natomiast Felek, który mniej sobie brał do serca wodzostwo Jerzego...
