pogardzać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ludzi wchodzących w skład narodu. Służąc bez wytchnienia "narodowi", Piotr pogardzał jednocześnie ludźmi, uważając brutalny przymus za jedyną właściwą metodę przyspieszonego...
- ... ginąć mu przyszło z rąk tej obmierzłej bandy, którą najbardziej pogardzał. Zginąć jak pies rozszarpany przez zgraję wilków. Gdzieś w piersi...
- ... wielkiej radości śmierci i zniszczenia?
Był zawodowym oficerem Abwehry i pogardzał amatorami, ale swoim oficerom oświadczył: "Żadnych wewnętrznych wojen. Jeśli współzawodnictwo... - ... i z dumą mówił o sobie, że jest rzemieślnikiem, krawcem. Pogardzał arystokracją i ludźmi wywodzącymi się z klas uprzywilejowanych. Całe życie...
- ... zmarłych - orkisz zmieszany z solą, chleb rozmoczony w winie. Nie pogardzał niczym - żuł suche ziarnka, zajadał ofiarny chleb, nie zawsze smaczny...
- ... 99). Zdaje się cenić zwłaszcza umiarkowanie, co nie znaczy, aby pogardzał przyjemnościami stołu (Dr 108) i łoża (Dr 117). Na seksualne...
- ... widmem. Taka nierzeczywistość i, rzec można, upiorność drażniły najbardziej, chirurg pogardzał sobą jako mężczyzną, że tyle czasu poświęca głupiej kobiecej marze...
- ... wrzosowym miodzie, zagryzać mielonymi kotletami. Meliniarka Wanda w głębi duszy pogardzała Niemcami i Sekułą. Dlatego do mielonego wkroiła szczurze mięso, "niech...
- ... Żydłaku! - krzyczy rozjuszona Julia. - Zmarnowałeś mi życie!
Matka od dawna pogardzała ojcem. Iw widziała jej ironiczne spojrzenia, niechętne skrzywienia ust, lekceważące... - ... siebie, myślałam, że tak to już jest. Jak ja sobą pogardzałam...! Nie masz pojęcia, jak to mnie dręczy, do dzisiaj wściekam...
- ... Boga, zrezygnować z wiary i odejść. Tęskniłaś za samotnością, bo pogardzałaś sobą. A najwyższą, wyniosłą samotnością był Bóg. I nagle zawstydziłaś...
- ... dla "P"
Gdybym był Polakiem Nienawidziłbym wszystkiego, co rosyjskie, i pogardzałbym nawet rosyjskimi dysydentami.
Istnieje kilka płaszczyzn dialogu polsko-rosyjskiego. Nieprzerwanie... - ... perwersja.
Gdybym był Polakiem, to nienawidziłbym wszystkiego, co rosyjskie i pogardzałbym tym nieskończenie. Chaos, brud, śmietnisko świata - a do tego chcą... - ... Czyż mogłem wiedzieć, że będę z wami?
Z wami, którymi pogardzałem i których czciłem! Z wami,
dla których walczyłem, przeciw waszym... - ... Hauch von anderer Seite - powiew z tamtej strony. Metafizyka, którą pogardzałem dotąd, wali teraz na mnie ze wszystkich zakamarów bytu. Au...
- ... zachciało mi się zjeść
trochę krupniku i marchewki, którą tak pogardzałem
w domu. Odczuwałem zwłaszcza brak chleba.
Biegłem myślami do Akademii... - ... czego zdolni są ludzie! Ten dyletant i nieuk, którym zawsze pogardzałem, okazał się na dobitek zwykłym szubrawcem. Nie przypuszczałem, że zawiść...
- ... łańcucha Hindukuszu. Zamieszkujące południe kraju pasztuńskie federacje Durranów i Ghilzajów pogardzały więc Charotimi i uważały ich za obywateli drugiej kategorii. W...
- ... z powodu owego barbarzyńskiego oporu, jaki stawiał nadchodzącemu chrześcijaństwu; nie pogardzam też męstwem ich zabobonnej duszy; uszanujmy raczej prostackie wierzenia i...
- ... Nieszczęśliwa miłość, Ojcze Święty, i to miłość do człowieka, którym pogardzam. Nic nie jest w stanie tak nauczyć nas, kobiet, dialektyki...
