pojękiwać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Nilfgaardczyka, który jechał z tyłu i pomagał poecie. Jaskier trochę pojękiwał, klął i narzekał na ból głowy, ale trzymał się dzielnie...
- ... się pokazało, daleka od dobrej. W siodle garbił się i pojękiwał nie tylko Woldan z Osin z twarzą silnie poranioną przez...
- ... Pani Linsrumowa czekała, aż wiadro napełni się zbielałą wodą. Kran pojękiwał żałośnie, rozpierany ciśnieniem, rury skryte w drewnianej studzience pełnej chłodnej...
- ... odskoczył ode mnie. Jeszcze bardziej wybałuszył te swoje wytrzeszczałe gały. Pojękiwał, wygładzając uparcie porwany rękaw koszulki. Przysiadł spokojnie, jak gdyby nigdy...
- ... tych, z którymi
wcześniej "przeprowadzono rozmowy". Leżał na posadzce
i pojękiwał z bólu. Opiekowali się nim ci współtowarzysze
niedoli, którzy jeszcze... - ... jak zwykle nieświadom sytuacji, przypadł gorliwie na przednie łapy, piszczał, pojękiwał, darł pazurami zeschniętą ziemię, chcąc się przypodobać za wszelką cenę...
- ... moich wakacji u dziadków. Dziadek wstawał pierwszy, przed piątą. Najpierw pojękiwał, siusiając z ulgą ze schodków na podwórko, potem klął. Po...
- ... sepiowych portretów, Dziadzia chrapał miarowo i ze smakiem. Pani Linsrumowa pojękiwała cicho, wzdychając raptownie na granicy krzyku i skargi. Zegar szczękał...
- ... zimne okłady ani proszki. Kazia łeżała blada i z cicha pojękiwała. W jej nieruchomych oczach lalki malowało się teraz cierpienie. Chodziłem...
- ... to jak, mam czekać?
Śmieszne te facety: przed chwilą jeszcze pojękiwałem z tęsknoty za Mileną, a teraz - myk, myk, czyste skarpety... - ... wybiegały na zwodzenie dusz białe mgły, jesienią, zdarzało się, straszliwie pojękiwało, a latem ziemia chodziła, jakby się gotowała. Topiel pośrodku oparzeliska...
- ... ubranie. Krzesła i stołki z radości
tupały nogami, a zegary pojękiwały zepsutymi sprężynami.
Z największą ciekawością przyglądaliśmy się
zabiegom pana Kleksa... - ... nie mógł liczyć na żadne ułatwienia.
Było cicho. W dali pojękiwały syreny kilku nadciągających z pomocą radiowozów.
- Zjeżdżaj, pierwszy - rzucił dowódca... - ... wyjścia. 4
Kiedy na baszcie umilkły piekielne wrzaski i potępieńcze pojękiwania, Paragon zrozumiał, że zadanie, jakie im powierzył Antoniusz, zostało wykonane... - ... fretki. Nick jest ruchliwym aktorem. Jego nieustający kontakt wzrokowy i pojękiwania sprawiają, że z łatwością można go sobie wyobrazić jako siedmiolatka...
- ... Odurzony leżał tam chwilę bez ruchu, wytrzeźwiło go dopiero ciche pojękiwanie Kajakiego.
- O Jezu, ale mnie zaprawił ten kałakutas. Jedry jego... - ... wąski język zwisał mu z pyska, kapała ślina, słyszeli chrapliwe pojękiwanie szczutego zwierzęcia.
- Uderzaj! - krzyknęła wysokim głosem, pełnym okrucieństwa.
Istvan pchnął... - ... mu wielką trudność. Słychać było niewyraźnie,
nienaturalnie ciche sapanie i pojękiwanie. Ciągle nic nie było widać.
Odgłosy te zaczęły budzić w... - ... nie doigrał...
Mimo sapania wentylatorów przez pojedyncze szyby dobiegało bolesne pojękiwanie, skrzywił się, nasłuchując.
- Kto tak wyje?
- Żona Kriszana. Przejdź do... - ... chodzimy. Zadziwiająco szybko się odczłowieczył.
W podmuchach wiatru niosło się pojękiwanie gongu jak podzwonne, z hotelu wzywano na lunch.
Deszcze, ulewy...
