Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
poweselały
Znaleziono 25 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... obietnicy, kiedy go tak tuliłam do piersi i pocieszałam, wnet poweselał. I jeszcze dlatego był dzieckiem, że chyba nie wiedział, po...
  • ... wódki, ale wypiła jeden kieliszek, potem drugi. I nagle świat poweselał. Ani się obejrzała, jak wysączyły całą butelkę. Poznała historię Wandy...
  • ... Gdy znaleźli się w miejscu, skąd je zabrali, żółw nagle poweselał, odżył i z radością pognał w ojczyste chaszcze.
    W "Wiadomościach...
  • ... tylko mieć dobre chęci i głowę nie od parady.
    Tomek
    poweselał. Nie zdradzając się przed bosmanem, postanowił
    wiernie naśladować we wszystkim...
  • ... Antonowna.

    Odkąd mieszkamy w Wielkich Łukach, Jegor wyraźnie przytył i
    poweselał. Drobne, ale codzienne zarobki stały się dla niego źródłem ubożuchnego...
  • ... czy żartobliwie nazywali tutejszy bunkier czy w ogóle umocnienia?
    Proboszcz
    poweselał.
    - Zaraz... tak, tak... to mi wróci... To było coś nie...
  • ... do roboty. Podczas ruchu obiadowego był jeszcze markotny, ale wieczorem poweselał, śmiał się nawet, rzucając naczynie na stół umywalni. Fornalskiemu dodał...
  • ... najbardziej.
    Ula czuła, że Zenkowi dobrze jest w jej domu.
    Poweselał, swobodniej się ruszał
    i mówił, częściej się śmiał zwłaszcza jeżeli...
  • ... na dwunastu setkach. Pierwsza wypłata miała miejsce od razu: dziadek poweselał, kiedy zobaczył ułożone w stosik banknoty. Sapiąc i wywalając jęzor...
  • ... mieć powód
    do ucieczki za granicę, Wilmowski uściskał syna i
    poweselał.
    W czasie obiadu przyjaciele wymieniali uwagi o przygotowaniach do
    dalekiej...
  • ... oznaczenia równika i
    rozhuśtały całe morze, to wszystko.
    Tomek zaraz
    poweselał. Od razu zrozumiał, że bosman żartuje. Przecież
    na równiku nie...
  • ... wyjeżdżony i ubity przez ciężkie wozy transportujące wyszabrowany cios. Zoltan poweselał, szlak uznał za niezawodnie wiodący do któregoś z fortów nad...
  • ... nic już nie pomogło, i umarł. W czasie choroby niezmiernie poweselał. Chciał ciągle widzieć przy sobie panią Barbarę. Uśmiechał się do...
  • ... się mgłą, ptaki gwałtownie zaczęły nadrabiać wymuszone słotą milczenie. Zoltan poweselał i zarządził dłuższy postój, po którym obiecywał szybszy marsz i...
  • ... śmierci Alioszy.

    Panna Kazimiera odzyskała poprzednią swobodę i nawet nieco
    poweselała. Miała widocznie przekonanie o swojej słuszności, wynikające stąd, że wszystko...
  • ... wyraźną ulgę...

    Po kilkunastu minutach oświadczyła, że ból jej przeszedł,
    poweselała, zaczęła się uśmiechać i szczebiotać jak przedtem:

    - Adamaszku, przerażasz mnie...
  • ... Przybiegała do Marty z każdą świeżą ploteczką. W ogóle Hania poweselała. Stała się spokojniejsza. Od rana do późnego wieczora zajęta w...
  • ... drzwi, pod piecem stanął Michał Bądski, najmłodszy syn mistrza. Róża poweselała, już chciała roześmiać się głośno, dygnąć trząchnąć warkoczami i dużo...
  • ... mówił? Czy Adam w przedpokoju naszeptał?
    Zaprzeczono gwałtownie, więc znowu
    poweselała.
    - Jeżeli nie, to i ja zamilczę, jak on tu zachowywał...
  • ... siebie. Wiatr owiewa
    twarze i odgarnia włosy do tyłu. Niebo
    poweselało, pomiędzy chmurami pokazuje
    się gdzieniegdzie błękit, parę razy przesunął się...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego