Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
powiać
Znaleziono 75 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... kto się napije

    ja ja ja!!!

    to już wiem czemu
    powiało nudą
    cze heheh

    ja chętnie
    a co za piwko tam...
  • ... Miliony, miliony - pomyślałem. - Czy
    gdzieś, tam, żyją ludzie?





    Od rzeki
    powiało zapachem kamieni, piasku, iłu. Słyszałem, jak
    liście szeleszczą za plecami...
  • ... jego kierowca w ciężkim stanie trafił do szpitala.
    Beata Zalot



    Powiało śmiercią

    Nie sprzyjająca aura przyczyniła się do dwóch samobójstw zanotowanych...
  • ... przysiadł na poręczy i mocno przycisnął moją głowę do piersi. Powiało na mnie bukietem zapachów: mydła toaletowego, kremu do golenia, pomady...
  • ... dłonie na ramionach. Wesoła twarz porucznika wyglądała znajoma, od chłopca powiało Taganrogiem, perfumami Juli, czymś zupełnie niestrasznym. Z ufnością patrzyła w...
  • ... nieźle ? Cały dzień spędziłam dzisiaj na GG. Pogoda piękna, wiosną powiało, a ja w domu przy kompie. Nie, no mam kolejny...
  • ... na kijach wielkie powiększenie fotografii rozrywanego w łonie matki płodu. "Powiało imamem" - komentuje.
    Z mikrofonu propozycja, żeby się teraz w zupełnym...
  • ... miały wielkiego wpływu na mój występ w Innsbrucku. Gdyby mi powiało, to może udałoby się polecieć 121 metrów, ale ten drugi...
  • ... kiedy za drzewami, którymi obrośnięy był szczyt góry, znikło słońce. Powiało chłodem. W dolinie, coraz cięmniejszej i ciemniejszej, poczęły się jawić...
  • ... zaledwie, zarośnięta gęstą trawą i niskimi krzakami, widniała niska jama. Powiało od niej piwnicznym chłodem. Zgięci wpół, poczęli się posuwać w...
  • ... szłupp, szłup-pp, nareszcie łopaty śmigłowca ponownie zaczęły się obracać, powiało prosto na żołnierzy i Daniela, odruchowo ukryli papierosy we wnętrzach...
  • ... i po chwili zawrócił do niedawno opuszczonej garkuchni. Westchnienie ulgi powiało nad strwożoną rzeszą jego sług i niewolników. Kalias spojrzał na...
  • ... wszyscy zakryli uszy dłońmi i skurczyli się na klepisku. Nagle powiało okropnym wichrem, zaszalała kurzawa poderwanej słomy i kurzu, pył wdarł...
  • ... coś do swoich. Nie minęło wiele, a wpadło ich dziesięciu. Powiało potem i mrozem.
    - Przeszukać dwór, ona poprowadzi - pułkownik wskazał na...
  • ... ale jak zawsze magnetyczny druk przekazał mi przypadkowe strony i powiało nostalgią młodości (pamiętaj, że byłem pierwszym żołnierzem I Dywizji Pancernej...
  • ... adidasami.
    - Możemy spisać wasze zeznania - oznajmił młodszy tonem, od którego
    powiało biurowym skrzypieniem, szelestem miliona papierów i stukaniem dziurkacza. - Tylko musicie...
  • ... miał przepierzeń między przedziałami. Tak więc, kiedy wreszcie pociąg ruszył, powiało chłodem. Na pierwszej stacji - nowa fala ludzi. Przez okno nic...
  • ... mówi.
    - Nie zdradzam przyjaciół.
    Powiedział i ugryzł się w język.
    Powiało celą.
    Zamilkli.
    "Twarz - myślał Bruno. - Kobieca twarz jest doskonałą pułapką...
  • ... odpisał sobie w ostatnich pięciu latach od podatków. Tu już powiało grozą, bo wiadomo, że z fiskusem nie ma żartów, a...
  • ... Naraz prowadzący ich student zatrzymał się. Zgasił latarkę. Z góry powiało cieplejszym powietrzem Student wyszeptał:
    - Jesteśmy na górze! 6
    Paragon rozejrzał...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego