prześwitujący
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... małe iluminacje - koncepty, anegdoty czy znaczące fragmenty codzienności, przez które prześwituje magia czy obrazy zdradzające napięcie widzialnego i niewidzialnego, jak np...
- ... radości chyża
Utkała z pajęczyny, skradzionej spod płota,
Suknię, co prześwituje do oczu pobliża
Oddalami w szkarłatach zanikłego złota...
Szczypta złudy... - ... bardziej egzaltowana, histeryczna, nieświadoma własnej śmieszności. Spod wizerunku diwy zaczynała prześwitywać postać prostej dziewczyny z wioski Lewin, dla której tego wszystkiego...
- ... zielonym melonikiem; ona,
asekurowana "na córkę", niemal rzewna, pozwalająca nieznacznie
prześwitywać brudnym majtkom poprzez czarny, tragiczny jedwab sukni.
A pomiędzy nimi...
- ... cofając się zawsze w chwili, kiedy spoza przyjemnego niepokoju zaczynała prześwitywać powaga. Nie wierzyła, aby spełnienia miłosne, wynikłe z najbardziej nawet...
- ... i druku rosły tak szybko, a dno mego taboretu zaczęło prześwitywać w tak wielu miejscach, że postanowiłem od numeru trzeciego pobierać...
- ... ciemną skórą krzesło, stosy nut, okno i korony czerwonych kasztanowców, prześwitywali inni, jakby użyczał im swojej obecności. Aż w niej jaśnieli...
- ... szczelnie, że gdzieniegdzie tylko kawałek jej ciała przez te włosy
prześwitywał, szyja, ramię, czubek jednej piersi, pępek, kolana, ręce.
Stanęła przy... - ... głośniej.
Długo leżeliśmy potem bez ruchu, spokój był dokoła, księżyc prześwitywał szparami w dachu, szumiał potok. W końcu powiedziałam: - Więc jak... - ... co wcześniejszych gwiazd drżało tam jak w odlocie, niski księżyc prześwitywał zza liści. Obróciła się do syna, zagadała jak gdyby nigdy...
- ... i chmurami drżało niebo głębokie jak dno ciemnego potoku. Księżyc prześwitywał przez chmury jak złoty szmat piasku.
Maria uśmiechnęła się czule... - ... w oczach, jak znoszona, przetarta materia, i poprzez rosnące pęknięcie prześwitywała szara podszewka brzasku. Towarzysz Laval z niepokojem odwracał się co...
- ... Parterowy z facjatą, cały w dzikim winie, boczna ściana ceglasta, prześwitywała przez liście czerwonawo, skłócona z ich żywą zielenią. Szeroko otwarte...
- ... Marian wskazał biegnącą przy ogrodzeniu ścieżkę. Rzeczywiście, między pniami drzew prześwitywała postać idącego szybkim krokiem żołnierza. Szybko i zdecydowanie zmierzał w...
- ... już biegła po równi, a o kilkanaście metrów przed nimi prześwitywała
przez drzewa wielka i pusta, milcząca w słońcu polana. Właśnie... - ... na taras.
Księżyc powlekał mleczną jasnością gałęzie drzew, zza których prześwitywało jezioro. Odetchnęła głęboko chłodem nocy i nagle odwróciła się spłoszona... - ... tylko jego istnienie było przezroczyste, nie przytłaczał sobą, swoją wirtuozerią. Prześwitywało przez niego biurko, obite ciemną skórą krzesło, stosy nut, okno...
- ... i opustoszała. Kilka nikłych, jak gdyby w powietrzu zawieszonych światełek prześwitywało z zaciemnionych domów. Okno jednego z mieszkań musiało być otwarte...
- ... nic nie można przywrócić jej poprzedniej pozycji. Pod czarnym tiulem prześwitywało białe zziębnięte ciało... Było w tym coś jak zapowiedź katastrofy...
- ... jakby się rozpływających, nienaturalnie jasnych, spomiędzy których i za dnia prześwitywały silne gwiazdy. Do szmeru piasku, zapadającego się pod kołami i...
