przybladły
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... profesorze, przecież to nie jest Tymowski!
Tomek zatrzymał się i przybladł. Wprawdzie w tym momencie Jurek
siedzący w ławce tuż za... - ... granatowy kapelusz z czarną wstążką. Oczy jej nabrały blasku, nos przybladł, policzki zaokrągliły się, wargi stały się pełniejsze i twarz straciła...
- ... także Hildę, Zenobię, chłopców i Kasię, jak również nieszczęsnego Kuryłłę. Przybladł nieco, lecz powiedział spokojnie:
- O co panom chodzi?
- O wyjaśnienie... - ... usłyszałem: - Cza, cza, cza!
Ojciec podszedł do mnie. Zauważyłem, że przybladł, jakby poszarzał
na twarzy. Kąciki ust drżały lekko.
- Zacznij pakować...
- ... i jednostajną publicystykę oficjalnej prasy. Kiedy zrezygnował z felietonistyki, "Tygodnik" przybladł i na pewno osłabło zainteresowanie pismem w kołach świeckich, indyferentnych...
- ... nawet nie widzieć więcej tego człowieka.
Podgórski siedział bez ruchu. Przybladł tylko. Szczuka uważnie przyglądał mu się dłuższą chwilę. Podszedł potem... - ... Twarzy chłopskich i tyleż par oczu, pełnych ciekawości i zaufania. Przybladł nieco; teraz dopiero zdał sobie sprawę z całej wagi kroków...
- ... Zdawało się, że dostawał skrętu wnętrzności na wspomnienie o samochodach. Przybladł nieco i oczy mu latały. - Jakiś zepsuty hamulec, jakieś tam...
- ... wprost ku magicznej kuli i potrząsnął pięścią.
Kula podeszła czerwienią, przybladła, i trochę poszła na ustępstwa czy zreflektowała się, bo parę... - ... wkrótce kupić nową puderniczkę... - wskazał pospiesznie literki inicjałów.
Na moment przybladła z obrazy i potem, jakby uprzytomniwszy sobie, że to po... - ... ciągle jest Lech Kaczyński, podczas gdy gwiazda Jana Rokity mocno przybladła. Paradoksalnie więc role się odwracają: PiS chce mówić o gospodarce...
- ... A chuja" - pomyślałem sobie.
Anna Maria nie zaczerwieniła się, lecz przybladła i zagryzła wargę.
- Jak myślisz? - powiedziała po chwili. - Czy oni... - ... się kilku kajdaniarskich określeń, którymi gorszyła teraz siostrę i szwagra. Przybladła nieco, ale więzienie pomogło jej odrzucić wiele skrupułów i przesadnie...
- ... okazał się pusty i nijaki.
- Klęska - powiedział Fryderyk. - Absolutna.
Zosia przybladła, zaśmiała się cicho. Spoglądał na nią, nastroszywszy brwi.
- Niech diabli... - ... nieruchomiał w skupieniu, a oczy jego ciemniały, zaś na twarz przybladłą występował wyraz cierpienia czy jakiejś występnej rozkoszy.
Potem znów przychodziły... - ... piecu i, zatrzymawszy się raptownie, wlepił poczciwe, burę oczka w przybladłą twarz Kazimierza.
Komisarz Locci uśmiechnął się nieznacznie. Ironicznym spojrzeniem zmrużonych... - ... nie pasuje do pana Piotra, mdły,
pan Piotr ma twarz przybladłą, więc przydałoby się coś mocniejszego,
wyostrzającego, właściwy krawat potrafi nieraz... - ... krótki błysk, pierzchające
cienie skupienia.
Z ulgą przetarła znużoną twarz, przybladłe policzki.
I skinęła na stojącą nieruchomo u mojego wezgłowia złotą... - ... książkami.
Kotowicz wywołał życzliwy półuśmiech na swojej wspaniałej, choć trochę przybladłej twarzy:
- Więc tutaj pan, że się tak wyrażę, rezyduje?
- Tak... - ... mgłę nie przeobraził!
Lecz umocnił się w karku i nieco przybladłszy,
Łbem pochwiał dla otuchy, i splunął i patrzy...
Jego własna...
