Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
przyzywać
Znaleziono 48 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... ojciec podniósł się na bantach, oblany nagłym blaskiem, wyciągnął ręce, przyzywając ptaki starym zaklęciem. Poznał je, pełen wzruszenia. Było to dalekie...
  • ... odpowiedzialności za wynik na siebie, a kart nie otwierano i przyzywający nie miał możliwości wyjść ani podyktować wyjścia swojemu partnerowi. Każdy...
  • ... mężczyzn i zabiło ich wszystkich. Umierający jeńcy stali się Cieniami, przyzywali ku sobie śmierć. Ich konanie, szybkie i wspólne, odciągało śmierć...
  • ... Bagienko, most, koło, tarapaty. I pomoc jak na zawołanie. Nie przyzywaliście aby? Nie lękacie się, że wyjmę i każę podpisać cyrografy...
  • ... z zatrzymanymi w pamięci wizjami, szczegółami, obrazami... Po prostu przywoływał, przyzywał z przeszłości. Zarówno zdarzenia, o których chciała zapomnieć, jak i...
  • ... Z gardziołka wyrywa mu się przenikliwy krzyk protestu. Jakby niebo przyzywał na świadka. W jednej chwili otacza go koło ciekawych. Szatański...
  • ... na usta to dziecinne zawołanie, ani kogo w ten sposób przyzywał.
    Jego własna matka, Ginewra, dawno umarła. Zresztą była to pijaczka...
  • ... ból, Grace''. Czuł lęk, niejasne przeczucie, że dłoń sprawiedliwa, którą przyzywał, może i jego dosięgnąć. Jeśli chcesz, żebym ja rozstrzygał, dobrze...
  • ... Gdy pocieram, o, w ten sposób, to tak, jakbym ją przyzywał. Jakby słyszała mój głos. Przybiegnie tu. Trochę to potrwa, ale...
  • ... duinejskiej: Nie myśl, że wzywam, Aniele, a gdybym nawet cię przyzywał. - Ty byś nie przyszedł, gdyż zew mój zawsze odrzuca; przeciw...
  • ... Spłonęła, zanim ludzie mogli ugasić płomienie.
    Wojtek stał na brzegu,
    przyzywał Lilię, aby wróciła, prosił, błagał najczulszymi słowy... Ale zobaczył tylko...
  • ... spaloną od słońca, oczy niewesołe, patrzące uparcie.
    - Tery, chodź prędko -
    przyzywała - cały chłód ze szklanek ucieknie...
    Spokojny głos sprawił mu radość...
  • ... stała już na stopniach, z jedną ręką wspartą na poręczy, przyzywała go. Biała sakiewka, którą miała u przegubu, kołysała się jak...
  • ... się strasznie długi. Ma jeszcze tyle czasu. Pojutrze zapomni, że przyzywała śmierć, by się wyzwolić od cierpienia... Gdy lepiej poznaję ludzi...
  • ... usypanych na jasnym brzuchu Trawki... Leżała w błękicie nieba i przyzywała do siebie żubrzyce. Podchodziły blisko, kołysząc ciężkimi łbami. Krwiście czerwone...
  • ... jednak za późno. Dziewczynka widziała go, ukradkowym, śpiesznym ruchem dłoni przyzywała do siebie. Obejrzał się ostrożnie. Nikogo więcej tu nie było...
  • ... noce Chawy.
    Zrazu, gdy spoczywała samotna w głębi ciemnej jaskini,
    przyzywała częstokroć Adama.
    Skoro się jednak nie zjawiał - zamilkła.
    Nieraz, nie...
  • ... czyli przyzywaniu Ducha Świętego przez Kościół (gr. epikal‚o - przyzywam). Epikleza to znak całkowitej zależności od Bożej łaski i pomocy...
  • ... ratuj mnie, tonę. Ale nawet nie ma imienia ten, którego przyzywam na pomoc. Wszyscy wstali, tworząc szpaler, przez który się przesuwam...
  • ... Tylko tobie, jak umarłym, lat nie przybywa.

    Ciebie łaknę i
    przyzywam i w znoju trwam,
    Kto skrępował mnie przy tobie - już...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego