Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
rozczulić
Znaleziono 64 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... Zupa z czarnej mąki i otrębów.
    - Aaaa... zupka... - powiedział z
    rozczuleniem. - Zupka... Cóś jak łazanki, tylko malusieńkie... - i śmiejąc się zanurzył...
  • ... starannie owiniętą pieczątkę i przystawił ją na swoim podpisie. Z rozczuleniem zauważyłem, że jest to jeszcze stara pieczątka z Republiką, z...
  • ... bramy, stwierdzasz, że twój obecny stan uczuciowy można by nazwać rozczuleniem; jesteś rozczulony zmiennością swoich doznań, tym, że wraz z bólem...
  • ... tak dużo, że wręcz rozsadzają bilet wizytowy; z prawdziwym przeto rozczuleniem przyjąłem niedawno jeden z nich, stanowiący dowód chwalebnej skromności. Po...
  • ... otoczył ich.
    - Trzęsie się ze strachu, biedny piesek - powiedział z
    rozczuleniem gruby pan, dokładnie z przodu oblepiony piaskiem.
    - Nie ze strachu...
  • ... się pod boki, rozpromieniona, zwycięska.
    - Nu, nie mówiłam? - rzekła z
    rozczuleniem. - Jak on to ładnie powiedział: żeby był prawdziwy, żydowski...
    Była...
  • ... Szaha Massuda pojawiał się ciepły, niemal chłopięcy uśmiech. Prawie z rozczuleniem wspominał lato siedemdziesiątego piątego roku, gdy z młodzieńca stał się...
  • ... zapadła się wygodnie w fotel, by oddać się szczeremu, bezmiernemu rozczuleniu. Płakała głośno i bardzo rozpaczliwie. Jej wygląd rozdzierał serce. Jednocześnie...
  • ... sobie cały dzień, teraz nagle stajała i zmiękła w niespodziewanym rozczuleniu. Udała zdziwienie, kiedy wstał raptem, cały w bąblach, spomiędzy pokrzyw...
  • ... sprawę, że młodzież ma już po uszy tych wszystkich "dziadkowych" rozczuleń, ale prawda o tamtych dniach musi przetrwać i stać się...
  • ... drogę do swojej dalekiej ojczyzny. Pożegnał się z oficerem bez rozczuleń i bez tkliwości: po męsku podali sobie ręce, a oficer...
  • ... zacofany, ale... I z politowaniem ulukrować papieża, żeby wszyscy się rozczulili.
    - Nie rozumiemy się - mówię - moim zdaniem lepiej ewangelizować ludzi tak...
  • ... jednym z foteli, których świetność przypadła na czasy Edwarda Gierka. Rozczulił go dotyk chropowatej, gruzełkowatej tapicerki i chłód poręczy ze startą...
  • ... już na bani, a że zalecał się niegdyś do Agny, rozczulił się, słysząc opowieści o nieudanym małżeństwie dziewczyny i dołożył jej...
  • ... jakoś nie dotykały.
    - Choć rzeczywiście zająłem jego miejsce, żal pozostał -
    rozczulił się tymczasem Edzio. - Straciłem wtedy wiarę w ludzi. Ludzie to...
  • ... za starych dobrych czasów - no dzieciństwo mu stanęło przed oczyma - rozczulił się!
    LINK B1 do link 22, tytuł: "zalewać robaka to...
  • ... mimo wszystko trochę mu było żal, że rodzicielce się zmarło. Rozczulił się nad sobą jako nad sierotą do tego stopnia, że...
  • ... Zakopanem, i że wschodni, kolorowy znaczek na kopercie dziwnie mnie rozczulił Odpisałem mu zaraz i posłałem swoją fotografię, na co już...
  • ... rzadkiej czułości na te aspekty rzeczywistości, o których zapomnieć najłatwiej. Rozczulił mnie do głębi. Wiedzcie, że jestem optymistką z urodzenia. Nie...
  • ... Pocałował ciepłe czoło żony. Na chwilę, nawet przy ułomnym oświetleniu, rozczulił go pięknie wykończony obrys ucha, bardzo szlachetny. - Teraz śpij, do...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego