rozjaśnić
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... najgorzej umiecie sobie radzić z gośćmi.
Pomarszczoną, króliczą twarz Jurgeluszki rozjaśnił uśmiech zadowolenia. Ceniła swój wieloletni zawód i lubiła otrzymywać za... - ... umówiłaś się z Martą, to znaczy, że ona zaraz przyjdzie - rozjaśnił się Adam.
- Nic nie znaczy, wcale nie znaczy. To tylko... - ... przed domem Małpowskich zapalił się czerwony ogieniek. Przygasł, potem znowu rozjaśnił się na krótką chwilę. Ktoś tam palił papierosa.
- Wszelki duch... - ... Komunikat położyłem w kabinie nawigacyjnej.
- Dziękuję.
Ciemność mostku na chwilę rozjaśnił przyćmiony blask prostokąta otwieranych drzwi.
W nawigacyjnej kapitan przysunął sobie...
- ... Dydaktyka potrafi
nagle wypięknieć. Znikły surowe zmarszczki na czole, oczy rozjaśnił
łagodny uśmiech, głowa przechyliła się lekko na ramię. Jak to... - ... że moje zmysły się wzmocniły, jakby ktoś przygłośnił wszystko i rozjaśnił, słyszałam szelest włosów mijającej mnie dziewczyny, płacz dziecka gdzieś wysoko...
- ... na werandę i na widok ojca Uli od razu się rozjaśnił.
- O, to pan doktor już jest?
- Ano wróciłem... - doktor spojrzał... - ... I RZECZYWIŚCIE ZJAWIŁ SIĘ NIEBAWEM P IĘKNY, A WÓWCZAS UŚMIECH ROZJAŚNIŁ STARCZĄ TWARZ LEŻĄCEG0.
- PRZEMÓW - SZEPNĄŁ - POWIEDZ SWOJE IMIĘ, BOWIEM OD... - ... się rozwścieczonej Alicji z wielką uwagą i rozmyślał, po czym rozjaśnił pochmurne oblicze. - Ja myślę, że ja rozumiem. No tak... Dobrze...
- ... przeciw kolorowi,
dłuższy pobyt w Paryżu
wyszedł na dobre: artysta rozjaśnił swą paletę, pogłębił swoją
artystyczną kulturę,
spotęgował skalę swych środków... - ... przyświadczył Polluks. - Jeszcze przed wieczorem na pewno tu będzie.
Uśmiech rozjaśnił twarze więźniów. Poruszyli się żywiej i usunęli pod ścianę, dając... - ... bardzo dobra, miała wyborny, przedwojenny smak. Jassmont obejrzał butelkę i rozjaśnił się. - Niesamowite. Ponad pięć lat od rozpoczęcia wojny, a ona...
- ... stał się posuwisty i wpadł w takt marsza. Oczy kapitana rozjaśnił jeszcze większy blask, gdy naprzeciw trapu, pod ścianą salonu, ujrzał...
- ... z Białego Domu?
- Jestem - odpowiedział Hubert.
Wyraz twarzy grubego pana rozjaśnił się zupełnie.
- No, no, mój chłopcze - powiedział dobrodusznie - bardzo to... - ... ciśnięto o ziemię, czyjeś buty głośno tupały po słomiance. Adam rozjaśnił się.
- To Zbyszek - a Róża spochmurniała.
- Nie trzeba jego tu... - ... co się powołał.
Ale trzeba było ujrzeć uśmiech Dziadka, który rozjaśnił calutkie pomarszczone jabłuszko jego twarzy, że stało się równie promienne... - ... i nieobecny, wtem coś go tknęło, błogi uśmiech szczerego
zadowolenia rozjaśnił jego wycieńczone oblicze, uśmiech tych, którzy
szukali a znaleźli, i... - ... daleko, gdy nad białymi głowami drzew pojawił się, księżyc i rozjaśnił ten cały srebrzysty świat zimowych bajek. Z naszych ust ulatywały...
- ... szepnąłem nad uchem Henia, obrócił się inżynier i taki uśmiech rozjaśnił jego twarz, jaki widuje się tylko na reklamie pasty do...
- ... te ożywcze wonie.
Potrząsnął konewką, a gdy zachlupotało na dnie - rozjaśnił się cały w
uśmiechu.
- Tak i przyszła pora nasze święto...
