rozpaczliwy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... znajoma, oślepła jakby nagle twarz porażonego uderzała go swym wyrazem rozpaczliwej bezradności.
Coś stuknęło; spadła książka, którą zaczął czytać jeszcze w... - ... o hańbo! - nawet przyjacielem. Nie wiem, czy wiedziała o mojej rozpaczliwej miłości.
Żyła, według mego zdania, nierozumnie. Łaziła po drzewach, budowała... - ... spotykam się z "Papi", czuję przepełniającą mnie tęsknotę i bezsilny, rozpaczliwy żal.
Kontaktów towarzyskich nie mam więc żadnych, czytać nie mogę... - ... co miesiąc (pół roku) temu, czasem z nowym. Przywitaj się. Rozpaczliwy uśmiech lub śmiech. Głośny i szeroki. Spojrzenie na syna, spojrzenie...
- ... bez granic.
Stoss, czując, że to wszystko na nic,
na rozpaczliwy pomysł wpada,
że może zdoła ją zagadać.
Już przeszło dwie... - ... nieuchwytna walka. Ręce wyciągają się i cofają. Odzywa się jakiś rozpaczliwy głos: - Po kolei! - Vilbert i Mac Kinley rozmawiają o Bergsonie...
- ... cmentarzyku kościelnym i pobiegliśmy schodami na górę. - Ratunku!... Ratunku!... - usłyszeliśmy rozpaczliwy głos Kuryłły, a potem z otworu na drugim piętrze wyjrzała...
- ... to wieki. Jej wrzask coraz bardziej ochrypiały, lecz ciągle jednakowo rozpaczliwy i donośny, przeciągał się w nieskończoność. A był zaadresowany do...
- ... nich panią Łyczewską i kucharkę Jakubów. Poprzez wesołą wrzawę dobiega rozpaczliwy kwik prosięcia. Jakaś dziewczyna, bosa, z rozpuszezonymi włosami, kręci się...
- ... obejściach. Po kilku minutach odjeżdża z Florynki trawiąc w myślach rozpaczliwy obraz zniszczonych grobów i samotnej czaszki, którą pozostawił wśród krzaków...
- ... było głośno. W "Lochach Watykanu" według powieści André Gide'a skonfrontował rozpaczliwy nihilizm z radiowomaryjną religijnością (nagroda "za próbę wypracowania osobnego języka...
- ... na żadne ziemskie zjawiska. Pani Lichoniowa uczyniła w stronę Mandżara rozpaczliwy gest, jakby chciała powiedzieć: "Co ja mam zrobić z tym...
- ... zaczyna cuchnąć przypaloną wełną. Straszny stąd rwetes i zamieszanie, i rozpaczliwy płacz, że zniszczyłam ukochaną chustę mamusi. Pierwsza moja teatralna tragedia...
- ... ciosem... Jakiś dławiący spazm ściskał mu gardło, jakiś napór słów rozpaczliwy, oślepły, na nic niepomny - - - Panie komisarzu! - zawołał chrapliwie. - Wiem ja...
- ... nie chciała go słuchać. Opadała,
rosła, wchłaniała ją woda. Zrobił rozpaczliwy
wysiłek. Ręka została w wodzie, uniósł się
on sam, kaleki... - ... a z dołu, z suteryny na drugim podwórku rozlega się rozpaczliwy krzyk krawca: "Regina, Regina, dolej mi wody!" W stajni Mordchaja...
- ... Layla, perła w koronie Claptona, jego napisany w 1970 roku rozpaczliwy hymn miłości do Patti Harrison, ówczesnej żony przyjaciela eks-Beatlesa...
- ... Alberta Camusa, wie, o jaki optymizm tu chodzi - jest to rozpaczliwy optymizm człowieka absurdu. To optymizm, który usiłuje przystosować się do...
- ... akceptowanego, mimo pamięci o jedynej wielkiej miłości na zawsze utraconej. Rozpaczliwy ból utraty można przeżywać w sposób nieliteracki, czyli albo przeżywać...
- ... Kastora i Polluksa. Zdaje mu się, że za plecami słyszy rozpaczliwy krzyk Kaliasa. Rzymianie widząc, że wódz powstańców ranny, wydają ryk...
