rozpaczliwy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... pasją zawróciła z drogi.
"Hali, halo" Adama stało się już rozpaczliwe, kiedy Róża mruknęła:
- No, dobrze, "halo", czego chcesz! Jej nie... - ... Niech się tak stanie - odpowiedzieli chórem.
Jęk Azuby przeszedł w rozpaczliwe wycie. Hilla opuściła pycha. Runął sędziemu
do nóg.
- Łaski, panie... - ... go żałobna wieść o upadku codziennego miasta, tu kreślił jedyne rozpaczliwe słowa, które miał w życiu napisać. Tu nie wytrzymał tej...
- ... Czartkowskiego blask drugiej, jaśniejszej znacznie latarni. Słychać było stamtąd przedziwne, rozpaczliwe gulgotanie i jakieś niezwykłe pomruki czy stękania - - Oho! Piotruś już...
- ... premier generał
Władysław Sikorski. Niestety, niewiele udawało się osiągnąć.
Nawet rozpaczliwe
telegramy informujące o wybuchu powstania i krwawych walkach na ulicach... - ... się działo. Słyszałem tylko brzęk tłuczonego szkła, trzask łamanych sprzętów, rozpaczliwe okrzyki, a nad tym wszystkim górował żałosny lament Weioniki:
- Wituś... - ... to nie my.
Uściski. Mniej sztywne niż te ranne. Trochę rozpaczliwe. Czułe. Na długo ostatnie.
Pamiętaj. Bądź grzeczny. Ucz się. Żebyś... - ... rozpoznać dopiero po fakcie. Tak jakby przyszły samobójca wysyłał nam rozpaczliwe SOS. Jak je dostrzec?
Mówienie o samobójstwie lub śmierci - statystyki... - ... polska delegacja sejmowa pod przewodnictwem ks. Adama Czartoryskiego i czyni rozpaczliwe zabiegi, aby przełamać opory niezdecydowanego elektora. Ale Fryderyk August IV...
- ... zbolałym
czołem miał szum; gdy się modlił, było to tylko rozpaczliwe wyszeptywanie słów,
za którymi nie mogły nadążyć żadne
uczucia. Zagłuszył... - ... Niestety, przez kilkadziesiąt minut żaden z kierowców nie zareagował na rozpaczliwe wezwania rannych licealistek. Pogotowie ratunkowe i policję zawiadomili dopiero niemieccy...
- ... to pierwszy z kryzysów. Kompletne załamanie, najbardziej dramatyczne i najbardziej rozpaczliwe w swym przebiegu. Nie wiedziałam wtedy nawet, co mi się...
- ... długopołego dryblasa. Dryblas pochwycił go na ręce i poniósł, mimo rozpaczliwego oporu, w głąb białych, chłodnych korytarzy.
I P'an uświadomił sobie... - ... dłużej. Ten strzał mnie dobił. Ja się wścieknę od tego rozpaczliwego pożądania.
MISTRZ
zimno i stanowczo
Chodź na kawę, Janulko. Nie... - ... przyczajonej gotowości do kąsania i drapania, a może i wielkiego rozpaczliwego szlochu. Ten niepokój zaczął się im udzielać.
- Co za dziwna... - ... konkretna i rzeczowa, nikt nie zarzucił jej więc niepewności siebie, rozpaczliwego szukania pomocy i malkontenctwa. Zdarzało się, iż pytała podwładnych o...
- ... się słońce i choć tryskało długimi pękami promieni, podobnymi do rozpaczliwego wołania o pomoc, wytoczył się bliski księżyc i niebieskawą poświatą...
- ... murom
Tees. Zoa, szarpnięta, omal nie przewróciła się, wołała
coś rozpaczliwego, czego Awaru nie słyszał. Wiedział,
że pozostanie na otwartej przestrzeni... - ... skaza przebiegająca przez lustro zbroi. Santana tracący przytomność w trakcie rozpaczliwego podczołgiwania się ku Bramie. Obrót olbrzymiego zwierzęcia i szarża na...
- ... krawędzią o wodę, co pozwoliło Kiernackiemu odnotować, że mimo dość rozpaczliwego odwrotu z kładki dziewczyna nadal jest sucha.
- Nie wytrzymam tyle...
