rumienić się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... kupiec pokazał nam zdjęcia nagich mężczyzn i chłopców, a my rumieniliśmy się ze wstydu, nawet ja, choć na pewno przyjąłbym bez zdziwienia...
- ... musiała się zdobyć, żeby mu powiedzieć, że zauważyła. Bladł i rumienił się, było mu jej żal i zawsze potem ta chwila ; podrzut...
- ... od oczu w górę wchodziła, jeszcze
niezauważenie, w sferę smutku, rumienił się na słowa matki, spuszczał
oczy i powtarzał bez sensu:
- Ano... - ... tobie? Albo może ten blondyn z chrystusową bródkę?
Jeżeli Marta rumieniła się, Róża szeptała:
- Nie warto! wszyscy oni, wszyscy jednacy. Który uroki...
- ... rozpoczęło się żmudne i bezowocne nauczycielskie śledztwo w poszukiwaniu złodzieja, rumieniłaś się podobnie. Nie ukradłaś tych pieniędzy, ale czułaś się podejrzana i...
- ... kroczkami stara się odrobić stracony dystans. Gdybym był prezesem TVP - rumieniłbym się ze wstydu. A przypomnę, że to Unia Europejska uważa, iż...
- ... pachniało tu świeżym powietrzem i cierpką wonią jabłek. Na półkach rumieniły się, złociły i zieleniły owoce, ułożone według poszczególnych gatunków. W kącie...
