stłumiony
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... niedobry, dlaczego się śmiejesz?
Dlaczego tak żywcem po lesie szalejesz?
Stłum grzeszną ochotę, zbarcz dźwięk swój -
żałobą,
I rozpłacz się wniwecz... - ... tamtego świata! Pomroko z psiej budy!
Nie pyskuj śród listowia! Stłum w lesie - bezczelność!
Nie skąp ziela, judaszu! Oddaj nieśmiertelność!'' -
I... - ... całą wieczność, jak mu się zdawało.
Potem pomyślał, że trawa stłumi kroki, chaszcze zasłonią każdego, kto - z którejkolwiek strony - zbliży się... - ... cy w potylicę ból głowy, stary znajomy z wojennych lat. Stłumi go tabletkami.
Ból przycichnie, ale zastąpi go gniewny wstyd.
Nocny...
- ... bunkra, od bunkra do mnie. Na dziś dość tego dobrego". Stłumi ziewanie.
- Docencie drogi... daruje pan, ale na mnie już pora... - ... centrum ciemne lawiny przytłoczą ogień atomowy, że zdławią go i stłumią samą masą, lecz Horpach znał energetyczne rezerwy potwora, zbudowanego rękami...
- ... północy płynące z głębokich przepaści.
Aż dnia któregoś, nie mogąc stłumić w sobie tęsknoty i żalu, rzuciła się piękna księżniczka w... - ... bodaj wzrokiem mu powinszować! Nie sposób było uciszyć szeptów ani stłumić rozruchu. Zbierało się na ferment. Ośmieleni zwycięstwem Szczęsnego, lada chwila...
- ... się ów szczególny zapach, sztuczna woń igliwia, którą klimatyzatory usiłowały stłumić zapach wydzielany przez rozgrzewające się w czasie pracy stosy plastyków...
- ... on nie był tego godzien, gdyby to uczucie trzeba było stłumić w sobie...
- Nie wiem, czy ten tego, trzeba tłumić - szepnął... - ... pasażerowie w porę opuścili płonący autobus. Mieszkańcy okolicznych domów próbowali stłumić ogień własnymi gaśnicami, ale na niewiele to się zdało. Gdy...
- ... pić wódkę i kolędować wraz z nim. Dlatego teraz musiał stłumić wściekłość z powodu pijaństwa bratanka, z powodu meliny, w której...
- ... przemijającej żądzy, którą tak samo łatwo wzbudzić, jak i potem stłumić. To niedorzeczne, wiem; lecz gdybym mogła się bez niego obejść...
- ... już leciwa była, wydało jej się to nieprawdopodobne. Nie mogła stłumić śmiechu, gdy w cichości pomyślała: "(Teraz), gdy przekwitłam i mój...
- ... jakkolwiek bądź, bo cała ta historia jest już rozpoczęta. Tego stłumić się nie da. Podobno kokaina niszczy pamięć, inteligencję, w ogóle...
- ... twarze!... Liściasto i ludno!
Śmiech mój - w końcu alei. Śmiech stłumić tak
trudno!
Biegnę, głowę gmatwając w szumach w podobłoczach!
Oddech... - ... konstruktywnej decyzji? Otóż, jak praktyka pokazuje, przede wszystkim staramy się stłumić w sobie niepokojące nas uczucia wstydu i winy oraz wszelką...
- ... zawsze mieli na uwadze fakt, iż wewnętrzne sprzeczki dają się stłumić dzięki istnieniu wspólnego wroga. Gdy tylko superplemię zaczyna puszczać w...
- ... zachowując obojętny i znudzony wyraz twarzy. Imbra zacisnął zęby, by stłumić drganie wargi.
- A wiesz ty, Bonhart, że my możem Szczurzycę... - ... gęby i zyskania kilku godzin spokoju podaje się relanium, żeby stłumić ich naturalne odruchy obronne... Zyski finansowe z tego były zapewne...
