Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
trzepotać
Znaleziono 109 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... na morzu?
    - Czemu nie?
    Gryf poderwał wędkę. Na końcu strunki
    trzepotał mały krasnogonek.
    - To niech Promień idzie pogadać z kapitanem.
    - Dlaczego...
  • ... krzaku jął myśleć wreszcie o konieczności powrotu do domu. Deszcz trzepotał się cicho na śliskiej płachcie dykty. Oddzielne, wezbrane krople jak...
  • ... na jakie się wzbił, kres nadziei, rozpaczliwie - jak ustrzelony ptak - trzepotał skrzydłami wymowy.
    - To będzie wymagało dodatkowych lektur, wyłącznego skoncentrowania uwagi...
  • ... bił od zieleni
    dalmatyki, unosił się astrolog Wulkan, osłupiały, i
    trzepotał,
    trzepotał brwiami.
    Troje ludzi zamarło, skamieniało w powadze chwili.
    Wreszcie...
  • ... peryferie".
    Ukryty w thoraxie doktora nieskończenie mały pasożyt, zwany samokrytycyzmem,
    trzepotał jednak dalej miękkimi skrzydełkami jak ćma. I dr Durchfreud, biegnący...
  • ... i obejrzałem się przez ramię.
    W ciemnym oknie domku profesora
    trzepotał pomarańczowy język płomienia. Ten ogień i huk, który wcześniej słyszałem...
  • ... słońcu i na brzegu zatknięty wysoko nad piramidą stłoczonych gmachów trzepotał jaśniejący sztandar Kuomintangu. Na widok jego P'an rozchmurzył się.
    Szanghaj...
  • ... drodze kolejnych przybliżeń wymyślić na nowo sen, którego tylko zarys trzepotał gdzieś za zamkniętymi powiekami.
    Jechałem tramwajem. Nie, nie tramwajem - autobusem...
  • ... raczej niezawodny kaftan bezpieczeństwa. Zbita w kącie sali gromadka pacjentów trzepotała się w bezbronnym lęku, w paraliżującym strachu, a "nawiedzony" osiągał...
  • ... zarzucał w nią niezgrabnie wędkę i wspomnienie jak srebrnołuski kiełb trzepotało w przezroczystej wodzie: już-już niknął tańczący pławik, aby, łysnąwszy...
  • ... pierwszej kwadrze: w wąskim sierpie światła czerniły się
    gałęzie i
    trzepotały żółte listki. Obojętny i osowiały mijał
    dobrze znajome drzewa i...
  • ... poprawiał hełm, opuścił na oczy okulary. Skórzane skrzydła, pasy ruchliwe, trzepotały sucho.
    Nim wyszedł z namiotu, Istvan zobaczył, że młoda kobieta...
  • ... pianina, na szczęście bez świec (bo stan był wyjątkowo zapalny), trzepotały się zaniepokojone, jak chorągiewki na wietrze. Z instrumentu uleciały ostatnie...
  • ... kute, na bełt z wiązu wycięty.
    Gęsi puch, łuska rybia
    trzepotały się na nim nie chcąc ulecieć w powietrze.
    Zdziwiło to...
  • ... własnego piekła, nieba.
    Mała pobiegła przywołana przez matkę.
    Na ścieżce
    trzepotały tylko cienie akacjowych liści.
    A potem zagwizdała kolejka, stukot kół...
  • ... osuwały się z trzaskiem otwartych pokryw i wściekłym brzękiem. Oszołomione trzepotały się na płytach chodniczka, pancerze chrząszczy trzeszczały pod nogami przechodzących...
  • ... rozpostartych skrzydłach, inne, podobne do kolorowych pióropuszów, do barbarzyńskich trofeów, trzepotały ciężko i niezgrabnie, ażeby utrzymać się na falach ciepłej aury...
  • ... do stawu, zrozumiałem, co zaszło. Cała woda była
    spuszczona, ryby
    trzepotały się rozpaczliwie na suchym dnie,
    a nieprzejrzane szeregi żab i...
  • ... pochylał się nad wygasłym źródłem pamięci - w
    nikłej zamulonej strudze
    trzepotały się strzępki
    wyobrażeń: czerwień murów, obłoki, ramy okienne i skrawek...
  • ... cienkie i jedwabiste. Tam krył się przerażający ojciec zadżumionych i trzepotały "lotne w powietrzu bociany długim szeregiem". Tata, zagłębiony w fotelu...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego