tęgawy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... głową, przytrzymując odruchowo płaszcz, rozchylający się z przodu. Zawsze była tęgawa i to na razie pozwalało jej zrzucać wszystko na przytycie...
- ... na spoconym czole dziegieć, młoda, rudowłosa i ładna, choć nieco tęgawa kobieta. - Ojko nam pękło.
- Ha. Tedy bez kowala ani rusz... - ... napięła cięciwę. I natychmiast ją zwolniła.
Na próg wypadła niska, tęgawa dziewczyna z długimi warkoczami. Krzyknęła coś, wymachując rękoma. Yazon Varda... - ... od niej o dwa lata młodsza, lecz równie wyrośnięta i tęgawa. Miała też tę samą łagodną twarz z brązowymi oczyma krowy...
- ... mnie za następnym skrzyżowaniem alejek, w cieniu wysokiego żywotnika. Była tęgawą brunetką w sile wieku, o żywych, czarnych oczach.
- Pan się... - ... Didier zaraz zamówił na mój koszt cztery whisky: czwartą dla tęgawej, ale bardzo młodej blondyny, która obejmowała go ramieniem. Na jego...
- ... od tej gali, pofolgować sobie w luźnym dhoti.
Temu niskiemu, tęgawemu mężczyźnie, o twarzy błyszczącej od wypoconego alkoholu jak odlew z... - ... Nie ma przejścia? Nie, nie - tam jest przejście! "Nielzia" - mówi tęgawy, bladawy młodzian w mundurze w kolorze więdnącej, a może usychającej...
- ... oraz kilkunastu ludzi z bezpieki do obstawy. Pułkownik był dość tęgawy, czerwony na twarzy. Sądził, że to od mrozu, ale kiedy...
- ... bez nakrycia głowy. Obok, już właściwie w przedsionku klatki schodowej, tęgawy cywil wykorzystywał plecy sierżanta wojsk lądowych w charakterze mobilnego biurka...
- ... zbierali się do odejścia, kiedy do ich stolika podszedł niski, tęgawy mężczyzna, ubrany w niezbyt gustowny garnitur i muszkę. Był sam...
