uśmiechnąć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wilgotna. Ram Kanval zwrócił ku niemu czarne, zamglone źrenice i uśmiechnął się porozumiewawczo, jak do wspólnika.
- Musimy ten obraz dobrze sprzedać - powiedział... - ... na swej drodze rozżalonego i sfrustrowanego drwala.
- Ten drwal - Mühlhaus uśmiechnął się kwaśno - sądząc po zamiłowaniu do kalendarzy, musi być także niezłym... - ... Sądzisz, że nie domyślam się, co schowała w fartuszku? - Mock uśmiechnął się krzywo. - Myślisz, że nie wiem, że sprzedajesz na lewo własne...
- ... Czymże to ten kręgowiec i ssak zasługuje na takie wyróżnienie - uśmiechnął
się pilny czytelnik Heackla.
Grodzicki, który spodziewał się bardziej zjadliwej odpowiedzi...
- ... kilku nieznacznych gestów ręki domyśliłem się, że coś mówi. Odźwierny uśmiechnął się szerzej, a potem przeniósł wzrok na mnie. Wyraz jego twarzy...
- ... Właśnie komunizmu i patriotyzmu.
- Równocześnie? - zdziwił się lekko Kossecki.
Podgórski uśmiechnął się i ten uśmiech bardzo jeszcze młody i pogodny od razu... - ... ręce miała gałązki bazi wierzbowych. Skręciła w lewo, do kaplicy. Uśmiechnął się. "Takie same kotki, jak nad..." Mignęły mu bazie przed oczami...
- ... otuchą. Tak na nią dziwnie działał. Popatrzyła mu w oczy.
Uśmiechnął się do niej delikatnie.
Po chwili oboje też wstali i poszli... - ... wrażenie nie gorzej wykonanego.
Gnom parsknął i machnął ręką. Zoltan uśmiechnął się z wyższością.
- Brzeszczot - wyjaśnił mentorskim tonem - ma ciąć, a nie... - ... pory nikt ich tu nie widział.
- Niezła opowieść, co? - Mężczyzna uśmiechnął się do Alicji. - Pamiętam, że jak ją usłyszałem po raz pierwszy... - ... silne, żywe, jak obóz koncentracyjny, bojówki i milicja) - stary mer uśmiechnął się chytrze i wyznał półgłosem: "Dlatego noszę ją zawsze przy sobie...
- ... nowego fartucha. Wsunął rękę, rozlepił sklejone krochmalem i przyprasowane płótno. Uśmiechnął się. Przypomniał sobie, jak kiedyś spotkał w szatni doktora Krzaka. Znali...
- ... Przeważnie zaglądał pod wieczór, teraz zjawił się o niezwykłej porze. Uśmiechnął się szeroko, błyskając zębami, odznaczał się dobrą, ukraińską urodą, miał nieco...
- ... więc chyba najłatwiejsze pytanie: dlaczego ostatnio nic nie umiecie? Kajaki uśmiechnął się niezbyt roztropnie.
- Czyżbyś i tego nie wiedział? Kajaki wzdychał i... - ... ci tylko przypominam, żebyś za wcześnie stąd nie wyfrunął.
Istvan uśmiechnął się drwiąco.
- Robię to co wszyscy, niczym się od was nie... - ... fałszywy. Byt i Niebyt istnieją przecież niezależnie od naszego istnienia. Uśmiechnął się... Na samym dole kartki zapisał maczkiem sentencję: "Jakaż może być...
- ... Niech będzie Grisza.
- Powtórzcie z łaski swojej.
- Grisza.
- O, właśnie! - uśmiechnął się, jakby go wielkie szczęście spotkało, i przez chwilę wpatrywał się... - ... Jagiellońskiej.
- Obok podstawówki? - zdziwił się ździebko Zygmunt.
- Ychy.
Tymczasem Rogulski uśmiechnął się jednoznacznie do kelnerki, lustrując ją niczym śmiesznie mały rachunek bankowy... - ... Bilczewski.
- Nie wypada lękać się, skoro monarcha wrócił do Ischlu - uśmiechnął się na
pożegnanie. - Życzę panu przyjemnych wywczasów.
Tak więc w dwa... - ... który był w zgodzie ze swoją prawdą i sumieniem.
Książę uśmiechnął się do nich uśmiechem wyzwolenia i skoczył z koniem do rzeki...
