udręki
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... A po chwili załkawszy wewnętrznie, jakby w nagłym poczuciu nieumyślnej udręki, sprawianej sobie i drugim, jakby w błysku pragnienia, by los...
- ... herbacie wymiotuje czarną, krwawą śliną. Niezmącona świadomość jest źródłem dodatkowej udręki. Widzi, ile sprawia kłopotu, wstydzi się swego stanu. Basia mówi...
- ... mnie odraza do barłogu, w którym się tarzałem
obolały z udręki.
Wstałem z niespodzianie wielkim trudem, jakbym miał w lędźwiach
pud... - ... Na razie na ołtarzu przyjaźni składał tylko drobne, ale niezliczone udręki.
Znaną jest rzeczą, że łatwiej jest zdobyć się na wielki...
- ... zegar wybijał godziny. Między jedną godziną a drugą leżały wieki udręki.
Nie było przy nim nikogo. Nie miał przyjaciela. Nie chciał... - ... smętnie zapatrzona w spalające się węgle, Stukonisowa wyglądała jak posąg udręki i znużenia. Po mieszkaniu rozlała się złowieszcza w swym brzęczeniu...
- ... gwizdnął radośnie.
Wszyscy nagle poczuli się jakby wyzwoleni z ciężkiej udręki.
- No dobrze, ale panna Jadwiga? - powiedziała Krysia.
- Ja ufam, że... - ... stary człowiek, któremu objawił się Pan. Słowa, którymi wypłakiwał swoje udręki nie są mu już potrzebne. Poezja bowiem - w przeciwieństwie do...
- ... siebie.
Niedobre, wyczerpujące zajęcie.
Ktoś by powiedział, że te wszystkie udręki może dałoby się
powstrzymać jednym telefonem.
Może, ale nikt z... - ... uwierzyć. Bo udręka niewiary
jest najdotkliwsza z udręk.
Wobec tej udręki, nawet przy bezwolności, jaka mnie ogarnęła, wydało
mi się całkiem... - ... zafrasowaną twarz, pełną spustoszeń, która tak żywo przypominała mi...
wszelkie udręki... na tak długo stała się dla mnie obliczem
tragicznego geniusza... - ... umysł. Coś dowcipnego! Wiem, że w tym samym czasie podobne udręki
przeżywają Grodzieńska, Nowicki, Marianowicz, Wiech, Minkiewicz oraz ci
wszyscy, którzy... - ... bożą, jeno ojcowskim karaniem są owe dopusty i boleści, i udręki, które srogim uciskiem przygniotły rodzaj człowieczy!... "Rózga to gniewu Pańskiego...
- ... jedno! Puchnie mi wszystko na grubość ręki od tej ohydnej udręki. Teraz dopiero rozumiem tych nieszczęśników, com ich skazywał na śmierć...
- ... mnie ucicha i pierwszy raz odpoczywa po latach niepokoju i udręki.
Wszystko stało się proste, naturalne i zrozumiałe.
- Cieszę się, że... - ... mas pracujących, bardziej niż kiedykolwiek żywych, chłonnych i pełnych wewnętrznej udręki". Ich sekret, niewyznana potrzeba prawdziwych wartości, nie znajduje języka w...
- ... kąpała się tu fryzjerowa. Stało się to miejsce
przybytkiem mojej udręki, ale dobrze mi było udręczonemu.
Kochałem się potem jeszcze w... - ... grudach zoranej ziemi, lecz lotnik był już zupełnie zobojętniały na udręki po poprzednich przeżyciach i zapewne też po utracie krwi.
Usłyszał... - ... pragnąc, by zwrócił na mnie uwagę i wybawił mię z udręki nudów. I w samej rzeczy zdawało mi się, że mrugnął...
- ... Jestem niegodny zaufania - chodził po pokoju zaciągając krawat z wyrazem udręki, trochę jak stryczek.
- Najlepszy dowód, jak się oddaliłeś; Istvan, nie...
