umordowany
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... miejscu! "Mój ty Boże - pomyślała - ileż się też człowiek musi umordować i namęczyć, zanim zejdzie z tego świata". Stała chwilę, współczująco...
- ... Ej, głupioki, głupioki... (do perkusisty): - Człowieku! A przestańże, aleś się umordował, całyś czerwony na gembie! Ale się upocił, widział to kto...
- ... on wali tak w ten bęben, popatrz jak się chłopina umordował?
- To jakiś największy perkusista na świecie. On gra, pani Honorato... - ... kukułczym gniazdem", ten zrozumie, o co mi chodzi. Zrozpaczona i umordowana, dyżurującą pielęgniarkę, bez żadnych skrupułów budziłam chyba z pięć razy...
- ... podrzutka" i potwierdzić jego tożsamość, czy też może ja sama umordowana tym wszystkim wyciągnęłam zza pazuchy te tak ważne świstki. W...
- ... terapeutycznymi zabiegami, z ich katorżniczymi, nieludzkimi środkami pomocy. Obezwładniona bólem, umordowana bezsennością modliłam się żarliwie. Oby przetrwać tylko jakoś do rana...
- ... pojawiły się wozy serwisowe, z których wysiadali brudni i nieludzko umordowani mechanicy. Jednocześnie coraz więcej wozów zapełniało park. Po godzinie okazało...
- ... grosza nie dał!
- O łobuz! Minister!
- Ale też strasznie był umordowany. Aż się bałam, żeby nie skonał.
- To by była heca... - ... tym myśleć. Myśli toczą się leniwie i ospale. Tylko w umordowanym, jak po wielkim wysiłku, ciele, od czasu do czasu odezwie...
