w-milczeniu
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... obok siebie nieruchomo, czekając, aż wóz podjedzie bliżej. Pani Linsrumowa w milczeniu schwyciła się drabinki obiema rękami. Jakiś czas patrzyła w spokojną...
- ... i przeciwne naturze? Takie myśli właśnie!
Hotsporn przyglądał się jej w milczeniu i z dość zagadkowym uśmieszkiem na wąskich wargach.
- Moje myśli... - ... dlaczego wezwano pana do Królowej, drogi kolego.
Dr Durchfreud słuchał w milczeniu, ale czuł, że ziębnie, że kostnieje, i stawało mu się... - ... namysłu namalował na boku zwierza tygrysie pręgi.
Geralt przyglądał się w milczeniu.
Wreszcie elf cofnął się o krok, podziwiając naskalny fresk przedstawiający...
- ... uniósł rękę do beretu.
- Nie zapomnę! Trzymajcie się zdrowo!
Stali w milczeniu, odprowadzając go spojrzeniami aż do furtki. Gdy znikł w cieniu... - ... kamizelki, ciemne spodnie w paski.
Strój na pół ambasadorski.
Jemy w milczeniu.
Gościnność każe zachowywać się powściągliwie.
Powitalny wybuch był najlepszym miłosnym... - ... wzruszył ramionami. Nie odwrócił się nawet, ale opuścił rękę. Siedzieli w milczeniu. Powoli przestawali uważać na schody.
- Wraca Czarny - ostrzegł ponuro Kolumb... - ... wezwany, być może powołają go z powrotem.
Wysłuchał tego wszystkiego w milczeniu, popijając cienką kawę. Kierowniczka sekretariatu też się zmieniła, w efekcie... - ... dobytkiem, wszyscy przerwali grę w karty. Siedzieli tak nieruchomo i w milczeniu, a Sawicki zagwizdał nagle Generalskiego Marsza. Zaraz podchwycili go wszyscy...
- ... się w bocznej alei. Zewsząd wiało smutkiem i melancholią. Szliśmy w milczeniu wśród ogołoconych drzew, przyglądając się samotnej wiewiórce. I nagle w...
- ... Lisa idź jej złap!
Wujence Marcie oczy zachodzą szkliście, przysiada w milczeniu na
ławie pod oknem i bierze się za wyszywanie makatki... - ... Naczelny Dowódca Armii Francuskiej, generał Delattre de Tassigny...
Tłum słuchał w milczeniu. Nikt się nie ruszał. Każdy z przechodniów stał w miejscu... - ... zwidywała się Felusiowi w ciemności surowa, groźnie namarszczona i stężała w milczeniu nieodgadłym twarz pana Czartkowskiego...
XVII
Lepiej nie zaczynać niżeli źle... - ... twarz i powstrzymała jakieś wyrazy, już biegnące na wargi.
Weszli w milczeniu do pokoju z fortepianem. Adam usiadł, wyciągnął nogi, rozejrzał się... - ... Żeby wzbudzić większą litość, obwiązywał sobie drewniane kończyny bandażami.
Szli w milczeniu, jakie cechuje ludzi znających się dobrze. Mijali ich przechodnie o... - ... doń, przycisnął jeszcze mocniej do ściany, tamtych dwoje przebiegło obok, w milczeniu dopadli drzwi apartamentu Bronsteina, kobieta prysnęła do środka jakimś sprayem...
- ... tylko Zygi. Zygi z Jagiellońskiej - sprostował nieznajomy z ironicznym uśmieszkiem.
W milczeniu dotarli do furtki. Nieznajomy wyprzedził Zygmunta i przepuścił go pierwszego... - ... krew, wyciekającą z ran - zimną, śmiertelną wodą.
Szły czas jakiś w milczeniu. Trawniki srebrzyły się w poświacie księżycowej.
- A teraz ona, ta... - ... nie żyje i na pokucie siedzi jeden ojciec.
Rebe kiwał w milczeniu głową, słuchając strasznych relacyj szamesa. Potem kazał podać sobie tałe... - ... Idziemy i nasłuchujemy. Przeszliśmy przez wąską dziurę w ogrodzeniu i w milczeniu szliśmy przez las. Kilkanaście metrów stąd znajdował się radar oraz...
