westchnąć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wyszedł. Jękliwy dźwięk sygnałów odwołujących alarm wypełniał wszystkie poziomy. Rohan westchnął, raz jeszcze spojrzał w pełne czarnego mroku ekrany i poszedł...
- ... przez to rzec?
- Toć dobrze wiecie, co.
- Ja cię znam - westchnął Reynevan. - Widziałem cię już...
- Widzieliście i owszem. U brata w... - ... wszyscy dobrze zarabiają, to mogą część pieniędzy oddać rządowi.
- Ach - westchnął Maciuś - gdybyśmy mieli własny port i własne okręty, toby nam... - ... jakie domki stoją. I teraz się budują. - Mają ludzie szczęście - westchnął cieśla.
- Ii, jakie tam szczęście. Ot, co mają - Korbal palcami...
- ... westchnął, nie patrząc wsadził rękę w jej wnętrzności, pokręcił, znów westchnął i powiedział: - Chyba już. Proszę sprawdzić, czy działa.
- Ale... - z... - ... go poraniło?
- Krwi było dużo. Zaraz go zabrali.
- Ot, wojna - westchnął któryś. - Macie tam jeszcze co z tego koniaku? Cóż tego... - ... ciszy uczciliśmy pamięć zmarłego.
- Mój stary zostawił mi tylko błogosławieństwo - westchnął Władzio przypatrując się monecie. - Wszystko mu się spaliło w powstaniu... - ... od nich, niestety, w tym względzie nie mógł oczekiwać pomocy. Westchnął więc ciężko i jął stękać z namysłem, poruszając bezgłośnie wargami...
- ... Kupię od ciebie tę jopę, bo jest dobrze zrobiona.
- Mistrzu... - westchnął chłopak - ja nie mogę... mój ojciec...
- Twój ojciec obiecał zaopatrywać... - ... jeszcze jednym dowodem zacieśnienia stosunków kulturalnych - Istvan odłożył pióro i westchnął głęboko, właśnie takich okrągłych, niewiele znaczących zdań oczekiwano w sprawozdaniach...
- ... sadu. I tu wśród drzewek bielonych i krzaków porzeczek ojciec westchnął, iż dużo chętniej przespałby się w ogrodzie - bał się jednak...
- ... nie trafił mi się adorator tak nieśmiały.
- Nie prowokuj, Sonia - westchnął Fryderyk.
- Po polsku mówi się: - Zosia - powiedział inżynier. - Zosieńka, prawda... - ... Pokręcił swoją orlą głową, rzucając daremne spojrzenia na boki.
I westchnął.
- A jeśli... ja się nie zgodzę? - powiedziałem.
- To co wówczas... - ... czekałam na ciebie tak długo... Aż do ostatniej chwili.
- Ha - westchnął Mmaa. - Młodzieńcze ułudy! - I antenki jego jak gdyby zapadły się... - ... i kochany, że odtąd będzie grała tylko z nim.
Grzegorz westchnął. Próbował wkupić się w łaski dziewczynek, ucząc je obsługi komputera... - ... torbę i, wciąż ignorując Aurelię, przykląkł ze smutkiem obok pralki, westchnął, nie patrząc wsadził rękę w jej wnętrzności, pokręcił, znów westchnął...
- ... aż znajdzie człowieka-kangura. Człowiek-poeta czy człowiek-malarz - Giugiu westchnął - nie mają u niej szans.
*- Jestem dziewicą. - Beba przesunęła lampkę... - ... jak stalowe opiłki raniły mu dziąsła.
- Niech pan milczy dalej - westchnął Mühlhaus i podniósł się z krzesła. - Niech pan pomilczy, napije... - ... tysięcy wampirów. Jeśli zaś rachunek uzupełnić o przyrost geometryczny...
- Dość - westchnął Jaskier. - Nie mam abakusa, ale liczbę wyobrażam sobie. A raczej... - ... martwych, ale potężnych sił. Nareszcie ktoś ze stojących u ekranu westchnął: drgający czarny pęcherz znikł pod ciemnym lejem; chmura zmieniła się...
