westchnąć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Czy jego małe stópki mogą już kopać?
- Mana! - Agnes ciężko westchnęła. - Na pewno nie w pierwszym miesiącu... Idź do lekarza, proszę... - ... na puszce. I otworzył ją. - Boże drogi! - jęknęła Hilda.
- Och! - westchnęła Zenobia. - Och! - powtórzyła Kasia.
- O, rany! - wrzasnął Sokole Oko. - A... - ... podczas Powstania mieli tego aż tyle, niejednego zdołałoby się uratować, westchnęła Marta. Zebrała do koszyczka leki na różne przypadłości, dołożyła termometr...
- ... tylko, że kiedy
przyszedł tu pierwszy raz... - umilkła gwałtownie. - Adam... - westchnęła. - Ja...
- Paweł to twój... no... tak się mówi... chcesz
go...
- ... sobie, że wolna - znaczy sama. - W imię Ojca i Syna - westchnęła nie mogąc znaleźć innych słów na odżegnanie złych myśli. A...
- ... wsłuchiwać w spokój jej snu. Wtem, jakby wyczuła jego bliskość, westchnęła lekko i poruszyła się. Cofnął się. Nie przebudziła się jednak...
- ... podłogę. - Jakie tam znowu zmartwienie? Może razem coś poradzimy.
- Imieniny - westchnęła Małgosia. - Imieniny! - jęknęła. - Trzeba przecież zaprosić całe ogniwo, jeśli nie... - ... wypadł na jego korzyść. Gdyby jeszcze nie był taki stary, westchnęła ukradkiem Ciri. Ale on ma chyba ze trzydzieści lat...
- Turmaliny... - ... Popędu", Paweł mimochodem napomknął przy Marioli o wierszach Hehego. Mariola westchnęła zmysłowo, że uwielbia poezję, nawet taką współczesną, a Hehe z...
- ... Siostra, odmawiając pacierz, domyśliła się, że trzeba wyciągnąć chorej język westchnęła głęboko i z ulgą. Siostra zobaczyła pod swymi nogami butlę...
- ... wisiała czerwona gwiazda! - tu babcia zaśmiała się drwiąco, po czym westchnęła: - Nie miał on wesoło, oj nie... Ja pracowałam na kolei...
- ... to pudełko od razu rozpoznała, tak, jestem tego pewna.
No - westchnęła strzepując niewidzialny kurz z szafki - czas zabrać się do pracy... - ... Wszystko jedno. Możecie grupowo.
- Żebyśmy chociaż ze dwie trójki trafili! - westchnęła Barbara w przygnębieniu. - Zwróciłyby nam się te wpłacone pieniądze!
Do... - ... rozmawia, ale nie brałem go serio, mój Rabbi.
- Ano on - westchnęła.
Nie byłeś kontent, widząc mnie; zresztą Lenka chyba specjalnie tak... - ... pani nawet nie wie, kto zniknął z pani mieszkania? Gospodyni westchnęła.
- Doprawdy nie wiem.
W tym momencie z kuchni wysunęła się... - ... to nie czekałem.
- Ech, szkoda, że pan Klaus już wyjeżdża - westchnęła powtórnie. - Znał trochę dżudo, chociaż zbyt mało trenował. Dobrze tańczył... - ... mało nie przymarzły do kaczych bajorek.
A jeziora Mil Trachta westchnęły i stanęły lodem.
Gosta odczekał jeszcze dzień, dla pewności, potem... - ... białe myszki niedługo mi przelecą drogę,
lecz nim z ulgą westchniecie, że mnie wreszcie nie ma,
zafunduję wam nowy o Gnomie... - ... drogi, wzdychał - i wtem chwytał go strach: bał się tego westchnięcia. W tym wszechświecie było ono czymś więcej niż pustym, uniwersalnym...
- ... ze sobą ostatnie promyki Słońca. Nastała cisza, którą przerwało głębokie westchnięcie zadziwionego tłumu. Wtedy oczom wszystkich najpierw ukazała się najjaśniejsza Wenus...
